Trebusz
Z Wikipedii
 |
|
Trebusz, trebuszet, trebuczet, trabutium – barobalistyczna machina miotająca, wykorzystująca zasadę dźwigni.
Trebusz oryginalnie był machiną wykorzystującą przeciwwagę stałą, zamocowaną na krótszym ramieniu dźwigni. Na jednym krańcu belki umocowany był pojemnik z kamieniami, ołowiem. Na drugim krańcu usytuowana była pętla, do której wkładano pociski. Następnie całe ramię ściągane było ku dołowi przy pomocy lin (w stronę specjalnie wykopanego dołu) i przymocowywane do ziemi. Po zwolnieniu zaczepu ramię i zwolniona pętla nabierały rozpędu i miotały pociski. Używany już w starożytności, charakteryzował się bardzo dużą celnością, przy ograniczonym zasięgu. Nazwa trebusz stosowana jest jednak powszechnie i nie do końca precyzyjnie także dla machin z przeciwwagą ruchomą (właściwa nazwa biffa). Machiny te miały większy zasięg, jednak mniejszą celność. Według niektórych autorów, używane były już w starożytnym Rzymie i Chinach, jednak przede wszystkim używano ich powszechnie w całej Europie w okresie średniowiecza. Ewolucyjnym połączeniem obu rodzajów machin było tripantium (blida), posiadające przeciwwagę stałą i ruchomą, opracowane w średniowieczu. Miało ono wysoką celność i zasięg większy, niż trebusza ze stałą przeciwwagą.
Zobacz też: wynalazki średniowiecza.
[edytuj] Linki zewnętrzne
To jest tylko zalążek artykułu związanego z bronią i średniowieczem. Jeśli możesz, rozbuduj go.
