Turkawka wschodnia
Z Wikipedii
| Turkawka wschodnia | |
| Systematyka | |
| Domena | eukarioty |
| Królestwo | zwierzęta |
| Typ | strunowce |
| Podtyp | kręgowce |
| Gromada | ptaki |
| Podgromada | Neornithes |
| Nadrząd | neognatyczne |
| Rząd | gołębiowe |
| Rodzina | gołębiowate |
| Gatunek | turkawka wschodnia |
| Nazwa systematyczna | |
| Streptopelia orientalis | |
| Latham, 1790 | |
| Podgatunki | S. orientalis orientalis S. orientalis meena |
Turkawka wschodnia (synogarlica wschodnia) (Streptopelia orientalis) - średni ptak wędrowny (poza południowymi populacjami) z rodziny gołębiowatych, zamieszkujący środkową (S. o. orientalis) i południową (S. o. meena) Azję. Zimuje w południowej Japonii, Indiach i na Półwyspie Indochińskim. Sporadycznie pojawia się w północnej i zachodniej Europie oraz na Alasce i Kolumbii Brytyjskiej. Do Polski zalatuje wyjątkowo (stwierdzona raz w 2002 r.).
- Cechy gatunku
- Upierzenie sinoszare, grzbiet i pokrywy skrzydeł brązowordzawe z ciemniejszymi plamami. Gardło i pierś z różowym nalotem, brzuch biały. Na bokach szyi trzy czarno-szaroniebieskie prążki. Bardzo podobna do turkawki, lecz większa od niej i o większych plamach.
- Podgatunki
- S. orientalis orientalis
S. orientalis meena - Wymiary średnie
- dł. ciała ok. 33 cm
rozpiętość skrzydeł 60 cm. - Biotop
- Lasy.
- Gniazdo
- Na drzewie.
- Jaja
- Dwa jaja w zniesieniu.
- Wysiadywanie
- Pożywienie
- Ochrona
Zobacz też: przegląd zagadnień z zakresu biologii, fauna Polski, ptaki Polski.
