Władysław Dziewulski
Z Wikipedii
Władysław Dziewulski (ur. 2 września 1878 w Wilnie, zm. 6 lutego 1962 w Toruniu), polski astronom. Filister h.c. korporacji akademickiej Cresovia.
Od 1920 do 1941 był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie oraz dyrektorem uniwersyteckiego obserwatorium astronomicznego. Z początkiem roku szkolnego 1941/42 do końca okupacji hitlerowskiej kierował wraz z Heleną Straszyńską i Ananiaszem Rojeckim Uniwersyteckim Ośrodkiem Zorganizowanego Polskiego Szkolnictwa Tajnego w Wilnie. Po aresztowaniu przez Gestapo Heleny Straszyńskiej, jej obowiązki przejęła na parę miesięcy mgr Janina Hlebowiczówna.
Po ponownym zajęciu w lipcu 1944 Wilna przez Armię Czerwoną wyjechał wraz z grupą polskich naukowców (m.in. Wilhelminą Iwanowską) do Łodzi, gdzie wspólnie zadecydowano o założeniu nowego ośrodka naukowego w Toruniu. Takim sposobem w 1945 stał się jednym ze współzałożycieli Uniwersytetu Mikołaja Kopernika w Toruniu i jednocześnie Obserwatorium Astronomicznego UMK w Piwnicach pod Toruniem. Był członkiem m.in. Polskiej Akademii Umiejętności (1932), Polskiej Akademii Nauk (1952), Towarzystwa Naukowego Warszawskiego (1909), Polskiego Towarzystwa Astronomicznego (współzałożyciel i 1923-1924 pierwszy prezes), Towarzystwa Naukowego w Toruniu, Królewskiego Towarzystwa Astronomicznego w Londynie.
Od 1907 do 1909 wraz z Karlem Schwarzschildem pracował w Getyndze w Niemczech nad zastosowaniem techniki fotograficznej do obserwacji gwiazd. W Polsce natomiast rozpoczął badania z zakresu astrofizyki i astronomii gwiazdowej. Był autorem wielu prac z dziedziny mechaniki nieba, astronomii gwiazdowej (opracował nową metodę wyznaczania ruchów gwiazd w przestrzeni) i innych. Jego imieniem w Toruniu nazwane jest planetarium.
