Włoski Korpus Wyzwoleńczy

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Włoski Korpus Wyzwoleńczy ( Corpo Italiano di Liberazione – CIL ) - regularne jednostki wojskowe podporządkowane rządowi Włoch pod przewodnictwem marszałka Pietro Badoglia, które od dnia 9 września 1943 r. ( wypowiedzenie wojny ) występując w składzie 15 Grupy Armii prowadziły działania przeciwko III Rzeszy i oddziałom wojskowym podporządkowanym Benito Mussoliniemu, jako premierowi powołanej w dniu 15 września 1943 r. Włoskiej Republiki Socjalnej.

Spis treści

1 Działania bojowe
2 Struktura organizacyjna Włoskiego Korpusu Wyzwoleńczego:
3 Źródła
- 3.1 Zobacz też
4 Linki zewnętrzne

[edytuj] Działania bojowe

Włoski Korpus Wyzwoleńczy został sformowany w dniu 22 marca 1944 r. na bazie 1 Zmotoryzowanej Grupy Bojowej ( Zgrupowania ) - 1° RAGGRUPPAMENTO MOTORIZZATO ITALIANO pod dowództwem ( Comandante del C.I.L. ) gen. Umberto Utili.

W dniu 24 lutego 1944 r. 3 Dywizja Strzelców Karpackich zakończyła przejmowanie 45 km odcinka obronnego od del Monte do Castel San Vincenzo nad rzeką Sangro. Po przejęciu odcinka 3 DSK sąsiadowała na południu z 2 Dywizją Piechoty ( marokańskiej) z Francuskiego Korpusu Ekspedycyjnego. Pod koniec lutego 1944 r. między dywizję marokańską i polską wprowadzono wzmocnioną brygadę włoską. Brygada liczyła około 7.000 żołnierzy. W jej składzie znajdowało się pięć batalionów piechoty (I/68 pp, XXIX bp, XXXIII bbers., balp. „Piemonte”, CLXXXV bspadochr.), dwa dywizjony artylerii (III/11 pa i IV/11 pa) i grupa bojowa (Grupa „Arditi”). W dniu 13 marca 1944 r. 5 Kresowa Dywizja Piechoty otrzymała rozkaz zluzowania do 2 kwietnia 1944 r. 2 DP (marokańskiej), w pasie od Castel San Vincenzo wzdłuż rzeki Rapido do wzgórz 850 i 1019. W celu wykonania tego zadania dowódcy 5 KDP podporządkowano brygadę włoską. Odcinek obronny 5 KDP podzielono na dwie części. Pododcinek północny „Mare” powierzono brygadzie włoskiej. Jej zadaniem była obrona kierunku wzgórz dell Altare, Scopoli i uniemożliwienie nieprzyjacielowi przekroczenia wzgórz dell Altare, Mare w kierunku południowym i południowo-wschodnim. Działalność bojowa brygady tak, jak polskich dywizji, ograniczała się do akcji rozpoznawczych. W ramach tych działań brygada wykonała wypad na Monte Marone, zdobyła je i utrzymała mimo silnych kontrataków niemieckich. W dniu 15 kwietnia 1944 r. 5 KDP przekazała swój odcinek obrony 2 Dywizji Piechoty ( nowozelandzkiej), w związku z powierzeniem II KP zadania przełamania obrony nieprzyjaciela na odcinku Monte Cassino. Brygada włoska przeszła w podporządkowanie dowódcy X Korpusu (brytyjskiego).

Na początku czerwca 1944 r. CIL został ponownie podporządkowany dowódcy II Korpusu Polskiego, który otrzymał zadanie przejścia do pościgu i opanowania portu w Ankonie. Oddziały włoskie były słabo uzbrojone, nie miały saperów, odpowiednich środków łączności oraz transportowych. Przy kalkulacji sił CIL oceniano jako jedną brygadę piechoty.

[edytuj] Struktura organizacyjna Włoskiego Korpusu Wyzwoleńczego:

Dowództwo i Kwatera Główna CIL ( Comando e Quartier Generale del Corpo )
- I Brygada Piechoty ( I Brigata )
  - 4 Pułk Bersalierów (4° reggimento bersaglieri )
    - XXIX Batalion Piechoty ( XXIX battaglioni bersaglieri )
    - XXXIII Batalion Piechoty ( XXIX battaglioni bersaglieri )
  - 3 Pułk Alpejski ( 3° reggimento alpini )
    - Batalion Alpejski „Piemont”” ( battaglione alpini "Piemonte" )
    - Batalion Alpejski “Monte Granero” ( battaglione alpini "Monte Granero" )
  - IV Grupa Artylerii ( IV° Gruppo artiglieria someggiato )
- II Brygada Piechoty ( II Brigata )
  - 68 Pułk Piechoty „Legnano” ( 68° reggimento fanteria "Legnano" )
    - Batalion Piechoty
    - Batalion Piechoty
  - Pułk Piechoty Morskiej ( Reggimento Marina "San Marco" )
  - V Grupa Artylerii ( V gruppo someggiato )

- Grupa (Dywizja ) „Nemeo” ( Divisione "Nembo" )
  - 183 Pułk Piechoty „Nembo” ( 183° reggimento fanteria "Nembo" )
- 184° reggimento fanteria "Nembo"
- 184° reggimento artiglieria paracadutisti "Nembo"
- 184° battaglione genio guastatori paracadutisti "Nembo"

- Jednostki korpuśne:
  - 185 Samodzielny Oddział Spadochronowy „Nembo” ( CLXXXV battaglione paracadutisti - 185° reparto autonomo paracadutisti "Nembo" )
  - IX Oddział “Assalto” ( IX° reparto d'Assalto )
  - 11 Pułk Artylerii Motorowej ( 11° reggimento artiglieria motorizzato )
  - 51 Batalion Inżynieryjny ( LI battaglione misto genio )

[edytuj] Źródła

Witold Biegański, Ankona, Warszawa 1986, s. 44
Polski czyn zbrojny w II wojnie światowej, tom II, Walki formacji polskich na zachodzie 1939-1945, Warszawa 1981, s. 563