Wacław Święcicki
Z Wikipedii
|
Hurra!-zerwijmy z carów korony, |
Wacław Święcicki (ur. 1848r. w Warszawie, zm. tamże w październiku 1900r.) - polski polityk i działacz socjalistyczny, poeta, autor słynnej "Warszawianki 1905".
Był synem aptekarza. Studiował w petersburskim Instytucie Technologicznym, podobnie jak Ludwik Waryński czy Stanisław Kunicki, wiążąc się z jednym ze studenckich kół socjalistycznych, należących do nielegalnej Gminy Polskiej. Za udział w demonstracjach ulicznych wydalono go z uczelni. Wróciwszy do Warszawy, podjął pracę na Kolei Warszawsko-Wiedeńskiej, współpracując z poznanym jeszcze w Petersburgu Waryńskim przy organizacji pierwszych kół rewolucyjnych.
Pod koniec 1877r. Świecicki uczestniczył w "agitacji socjalistycznej". Rok później został aresztownay wraz z gupą towarzyszy (Filipina Płaskowicka, Mondszajn, Józef Pławiński, Aleksander Drobysz-Drobyszewski, Maria Hildt z domu Gay, Jan Hłasko i inni) i umieszczony wraz z nimi w X Pawilonie Cytadeli Warszawskiej. Prokurator Plewe raportował: "Co do Świecickiego dane [...] wskazują na współdziałanie w sprawie propagandy nie tylko przez prace literackie, lecz i na innej drodze": mianowicie przez pomaganie skompromitowaniemu politycznie rewolucjoniście rosyjskiemu Drobysz-Drobyszewskiemu, uprzedzanie zainteresowanych o zamierzonych aresztowaniach, zawiadamianie o ucieczce Waryńskiego, dysponowanie pieniędzmi przeznaczonymi na cele propagandy socjalistycznej.
W X Pawilonie powstało kilka wierszy więziennych Święcickiego, który współredagował tutaj odręcznie pisaną nielegalną gazetę socjalistyczną "Głos Więźnia", zamieszczając tu w niej swoje utwory(Czegoż chcą? Genewa 1882: Przed drogą na Sybir, Oj, źle, bracia..., Kolęda, Don Pedro, oraz w "Proletariacie": Warszawianka (W 1905 roku stała się hymnem robotniczym)(nr. 1 z 1883), Hymn liberalny na rok 1880 w oczekiwaniu konstytucji (nr. 2 z 1883) Zmarł dotknięty poważną chorobą. Pochowany został na Cmentarzu Powązkowskim.
