Walentyn Bondarenko

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Walentyn Wasylijewicz Bondarenko - (ur. 16 lutego 1937 w Charkowie, zm. 23 marca 1961 w Moskwie) – porucznik lotnictwa myśliwskiego, radziecki kosmonauta.

W 1951 ukończył w Charkowie szkołę podstawową, a trzy lata później w 1954 szkołę średnią. Następnie kontynuował naukę w wyższych wojskowych szkołach lotniczych i w 1957 został absolwentem szkoły w Armawirze w północnokaukaskim okręgu wojskowym. Przez następne trzy lata pełnił służbę wojskową w pułkach lotnictwa myśliwskiego stacjonujących w miastach Kowno (lit. Kanas) i Tukums. Latał na samolotach Jak-18, Jak-11 MiG-15, MiG-17. Walentyn Bondarenko został wybrany do pierwszej grupy kosmonautów radzieckich (WWS 1) 28 kwietnia 1960. Tak jak pozostali kandydaci z grupy rozpoczął ogólne przeszkolenie dla kandydatów do przyszłych lotów w kosmos. Nie znalazł się jednak w 6-osobowej grupie kosmonautów, którzy od lata 1960 była przygotowywana do pierwszego lotu człowieka w kosmos. 13 marca 1961 rozpoczął 10-dniowy test w komorze wypełnionej tlenem, która miała symulować warunki panujące wewnątrz statku kosmicznego. Podczas kończenia eksperymentu 23 marca 1961 Bondarenko w wyniku nieuwagi wypuścił nasączony spirytusem wacik na rozgrzaną płytę kuchenki elektrycznej, na której przyrządzał posiłki. Wybuchł pożar, który momentalnie objął wnętrze symulatora. Z uwagi na różnice ciśnień nie można było natychmiast otworzyc komory. Bondarenkę wydobyto żywego, jednak cała powierzchnia jego ciała była poparzona. Zmarł w szpitalu osiem godziny później. 16 kwietnia 1961 minister obrony ZSRR podpisał rozporządzenie, które miało zapewnić opiekę rodzinie Bondarenki taka jak dla rodzin kosmonautów. Sprawę przez długi czas utrzymywano w tajemnicy ze względów propagandowych. Po raz pierwszy o tym zdarzeniu napisał dopiero w 1986 Jarosław Gołowanow w gazecie Izwiestia.