Witold Taszycki
Z Wikipedii
Witold Taszycki (ur. 20 czerwca 1898 w Zagórzanach pod Bieczem, zm. 8 sierpnia 1979) - historyk języka polskiego, badacz onomastyki i dialektologii historycznej.
- w ósmym roku życia zamieszkał z rodzicami w Krakowie
- studiował na Uniwersytecie Jagiellońskim
- od 1928 do 1929 był profesorem Uniwersytetu Stefana Batorego w Wilnie,
- w latach 1929-1941 oraz w 1944 był profesorem Uniwersytetu Jana Kazimierza we Lwowie (w czasie okupacji niemieckiej prowadził tajne nauczanie uniwersyteckie we Lwowie, oficjalnie pracując jako nauczyciel w szkołach zawodowych: handlowej i zegarmistrzowskiej),
- od 1939 członek PAU, redaktor serii Rozprawy z Onomastyki Słowiańskiej oraz szeregu czasopism i słowników (był współautorem - wraz ze Stanisławem Jodłowskim - m.in. Zasad pisowni polskiej i interpunkcji ze słownikiem ortograficznym, edytorem wielu zabytków literatury staropolskiej: Psałterza floriańskiego, Najdawniejszych zabytków języka polskiego i Krótkiej rozprawy między trzema osobami: Panem, Wójtem i Plebanem Mikołaja Reja)
- w latach 1945 - 1946 współorganizował slawistykę i polonistykę na Uniwersytecie im. Mikołaja Kopernika w Toruniu i na Uniwersytecie Wrocławskim,
- od 1946 profesor Uniwersytetu Jagiellońskiego
- od 1956 członek rzeczywisty PAN.
- doktor honoris causa Uniwersytetu Śląskiego (5 października 1977)
