Wojciech Waglewski

Z Wikipedii

Masz nowe wiadomości (różnica z poprzednią wersją).

Z tym tematem związane są kategorie: Kompozycje Wojciecha Waglewskiego, Teksty Wojciecha Waglewskiego.

Wojciech Waglewski
Wojciech Waglewski w gdańskim klubie Żak - 17 II 2007
Imię i nazwisko	Wojciech Waglewski
Pseudonim	Wagiel
Data urodzenia	21 kwietnia 1953
Pochodzenie	Nowy Sącz
Gatunek	rock, folk, jazz
Zawód	muzyk, kompozytor, aranżer, producent
Instrument
gitara
Zespół
Voo Voo, Morawski Waglewski Nowicki Hołdys, Osjan, Bemibem
Galeria zdjęć w Wikimedia Commons
Strona internetowa

Wojciech Waglewski (ur. 21 kwietnia 1953 w Nowym Sączu) - polski gitarzysta, kompozytor, aranżer i producent muzyczny. Ma żonę Grażynę, z którą ma dwóch synów, obecnie artystów hip-hopowych: Fisza (Bartosz, 1978) i Emade (Piotr, 1981).

[edytuj] Muzyczne początki

Początkowo grał w warszawskim klubie studenckim Alfa skąd między innymi za namową Zbigniewa Hołdysa trafił do klubu Medyk.

“	I tak trafiłem w 1969 r. do Fatum, na miejsce zwolnione przez Darka Kozakiewicza, który nie tylko dla mnie był wtedy gwiazdą, "polskim Hendrixem"... Ja także grałem z tą grupą hendrixowskie kompozycje, lecz mniej agresywnie niż Darek, claptonowską techniką...	”
—Wojciech Waglewski, Magazyn Muzyczny, Voo Voo - konkretne zamówienie

... a ich wspólne muzyczne korzenie sprawią że 26 lat później spotkają się z Darkiem Kozakiewiczem przy okazji nagrania płyty Tribute to Eric Clapton.

Na początku lat 70-tych na krótko Waglewski związał się z Michałem Urbaniakiem, współtworzył również zespoły Zen i Nirwana. Po okresie grania w klubach studenckich Waglewski z grupą muzyków o płynnym składzie eksperymentował z własnymi pomysłami kompozytorskimi w klimacie zbliżonymi do twórczości Mahavishnu Orchestra. Jednocześnie jako muzyk sesyjny brał udział w nagraniu wielu płyt. Muzyczną karierę przerwało wcielenie Waglewskiego w 1978 roku do wojska.

[edytuj] Osjan

“	Kiedy poszedłem do wojska nagle zacząłem myśleć nad tym wszystkim co dotychczas robiłem, to był taki cios w głowę. Przypadkiem wtedy zaplątałem się w zespół Osjan i jak się okazało nie był to przypadek, ponieważ była to grupa, z którą najdłużej pracowałem i nauczyłem się w niej bardzo dużo. Wówczas zerwałem z kręgiem profesjonalnych muzyków i zacząłem się poruszać w zupełnie innym świecie, w obszarze innej muzyki. To był początek pewnego procesu, zacząłem nabierać pewności w tym co robiłem. (...) W Osjanie zostałem postawiony w takiej sytuacji, że po minimalnej ilości prób, znalazłem się sam na scenie i musiałem zagrać 10 minut solo bez nagłośnienia, tylko sama akustyczna gitara. Wtedy musiałem zagrać jakieś ważne opowiadanie, nie najszybciej czy najwolniej tylko coś o sobie.	”
*—Wojciech Waglewski, Miesięcznik Non Stop* 1986**

[edytuj] Hołdys, I Ching i MWNH

W latach 1982-1983 zachęcony przez Zbigniewa Hołdysa wziął udział w sesji I Ching w ramach której Waglewski udzielał się nie tylko jako gitarzysta ale również jako kompozytor (Milo) a nawet wokalista (Ja płonę).

“	Zbyszek zadecydował o tym, w sposób dosyć brutalny, za co mu jestem wdzięczny do końca życia, że wydobyłem z siebie głos. Było to moim marzeniem od dłuższego czasu i w chwili kiedy wreszcie wydobyłem ten głos miałem już formułę całego grania.	”
*—Wojciech Waglewski, Miesięcznik Non Stop* 1986**

Współpraca Waglewski-Hołdys przebiegała na tyle harmonijnie, że po rozmowach w czasie wspólnie spedzonych wakacji muzycy postanowili powołać do życia nowy zespół. W ten sposób z sesji I Ching wyłoniła się w roku 1984 grupa Morawski Waglewski Nowicki Hołdys.

[edytuj] Voo Voo

W roku 1985 w radio pojawiły się nagrania zapowiadane jako "Morawski Waglewski Nowicki Hołdys bez Hołdysa" które następnie zaczęto sygnować inicjałami lidera, Wojtka Waglewskiego. W ten sposób w mediach rozpoczął funkcjonowanie zespół Voo Voo, z którym Wojciech Waglewski złączył nierozerwalnie następne lata swojej działalności będąc nie tylko jego założycielem ale i liderem.

[edytuj] Kariera solowa

Niezależnie od głównego nurtu swojej działalności z zespołem Voo Voo Waglewski kontynuował swoją działalność solową. Poza dedykowaną żonie Grażynie osobistą płytą Gra-Żonie komponował muzykę teatralną i filmową z czego część ukazała się na płytach (np. Jasne błękitne okna).