Wojna Koryntu z Korkyrą
Z Wikipedii
Wojna Koryntu z Korkyrą toczyła się w latach 435 – 433 p.n.e..
Korkyra, znana też jako Kerkyra lub Korfu) grecka wyspiarska kolonia na Morzu Jońskim, rozpoczęła wojnę ze swoim miastem macierzystym – Koryntem. Przyczyną wojny były dążenia Koryntu do przejęcia wyłącznej kontroli nad Epidamnosem, wspólną kolonią Koryntu i Korkyry w Ilirii. W Epidamnosie doszło do demokratycznego przewrotu (tzn. objęcia władzy przez demokratów). Korynt poparł przewrót, natomiast Korkyra dała schronienie zbiegłym z miasta oligarchom.
W 435 roku p.n.e. flota Korkyry powstrzymała w w zatoce Ambrakia flotę Koryntu, która podążała do spornej kolonii. Upokorzony klęską Korynt wykosztował się na zbudowanie dużo silniejszej floty. Wystraszona Korkyra zwróciła się o pomoc do Aten, które przysłały 10, a potem kolejne 20 okrętów. W 433 p.n.e. w bitwie pod Sybotami Korynt rozbił flotę korkyrską, ale nie odważył się zaatakować okrętów ateńskich, gdy te przybyły na pole bitwy.
Wojna ta stała się jedną z przyczyn wojny peloponeskiej, która wybuchła dwa lata później.
