Zoltán Ambrus
Z Wikipedii
Zoltán Ambrus (węg.: Ambrus Zoltán, ur. 22 lutego 1861 w Debreczynie, zm. 28 lutego 1932 w Budapeszcie) – węgierski pisarz i tłumacz.
[edytuj] Biografia
Uczęszczał do gimnazjów w Debreczynie i Budapeszcie, po czym też w Budapeszcie studiował prawo. Gdy miał 18 lat, zmarł mu ojciec i Zoltán musiał przejąć odpowiedzialność za utrzymanie rodziny. Udzielał korepetycji, pisał krytyki teatralne i artykuły do gazet: Fovárosi Lapok, Pesti Napló i Budapesti Szemle. Oprócz tego pracował dla węgierskiego Banku Hipotecznego. Jego przyjaciel László Arany ośmielił i wspierał go w podjęciu działalności literackiej.
W roku 1885 wyjechał do Paryża, by studiować literaturę na Collège de France i Sorbonie. Po powrocie na Węgry został współpracownikiem A Hét i napisał pokaźną ilość krótkich opowiadań. W 1900 został redaktorem w Új Magyar Szemle i napisał parę artykułów dla Nyugat.
W latach 1917-1922 był dyrektorem węgierskiego Teatru Narodowego.
[edytuj] Twórczość
W swych dziełach poruszał tematykę warunków życia w węgierskich miastach na początku XX w., np. Midás király (1906) jest kluczowym, nowatorskim dziełem o głębokim podłożu psychologicznym. Ambrus był również tłumaczem literatury francuskiej, tłumacząc np. Flauberta, Cherbulieza, Maupassanta, Anatole'a France'a i Balzaca.
