Zulfikar
Z Wikipedii
Zulfikar (również Dhu'l-Fakar, Zu'l-fikar, arab. ﺭﺎﻘﻔﻟﺍﻭﺫ) – mityczny miecz proroka Mahometa i syna Fatimy, jego ukochanej, Alego ibn Abi Taliba (stąd też kolejna nazwa miecza - miecz Alego), jeden z najstarszych symboli Islamu.
Zgodnie z przekazami Zulfikar został zdobyty przez Mahometa w bitwie pod Badr w 624 roku i przekazany przez niego tuż przed swoją śmiercią Alemu. Husajn ibn Ali wnuk Mahometa, syn Alego miał użyć Zulfikaru przeciw umajjadzkiemu kalifowi Yazidowi I w bitwie pod Karbalą.
Zulfikar wyobrażany był jako sejmitar o rozdwojonych ostrzach, na wzór litery V, z jelcem ozdobionym głowami wężów. Jako jeden z najświętszych symboli arabskiej kultury był częstym motywem dekoracyjnym, w szczególności chorągwi i proporców wojennych.
Wśród szyitów, uważających Alego za pierwszego prawowitego następcę Mahometa, istnieje powiedzenie "Nie ma [większego] bohatera nad Alego, nie ma miecza nad Zulfikara" (ar. لا فتى إلا على لا سيف إلا ذو الفقار , La fatâ ’illa ‘Ali, la saîf ’illa Dhû-l-fiqâr). Hasło to często w przeszłości umieszczane było na nowo wykutych mieczach.
Zulfikar (też w innych wariantach fonetycznych i ortograficznych) jest również często nadawanym w krajach arabskojęzycznych imieniem, nosił je na przykład Zulfikar Ali Bhutto, w latach 1971-1973 prezydent, a w 1973-1977 – premier Pakistanu.
Kategorie: Broń biała • Islam • Symbole
