การระเหย

จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี

การระเหย คือ กระบวนการกลายเป็นไอของของเหลวที่อุณหภูมิหนึ่ง ๆ โดยเกิดขึ้นบริเวณผิวหน้าของของเหลวเท่านั้น การระเหยเกิดจากโมเลกุลของของเหลวมีพลังงานจลน์สูงขึ้นจนกระทั่งเอาชนะแรงดึงดูดระหว่างโมเลกุลของของเหลวได้ แล้วหลุดออกจากผิวหน้าของของเหลวกลายเป็นไอ โดยขณะที่ของเหลวเกิดการระเหยจะดึงพลังงานส่วนหนึ่งไปใช้ในการเปลี่ยนสถานะ ทำให้อุณหภูมิของของเหลวลดลง ของเหลวจึงดูดพลังงานจากสิ่งแวดล้อมเข้าไปแทนที่พลังงานส่วนที่เสียไป จากการศึกษาพบว่า ถ้ามีปัจจัยที่ช่วยทำให้โมเลกุลหลุดออกจากผิวหน้าของของเหลวได้ง่ายขึ้น อัตราการระเหยของของเหลวจะเพิ่มขึ้น เช่น การตากผ้าในที่ที่มีแดดจัด ย่อมแห้งเร็วกว่า การตากผ้าในที่ร่ม