ข้าวสารเสก
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ข้าวสารเสก ถือเป็นเครื่องประกอบพิธีกรรมทางไสยศาสตร์ไทยโบราณ สามารถใช้ได้หลายประการแล้วแต่วัตถุประสงค์ ดังเช่นในวรรณคดีเรื่องขุนช้างขุนแผน ขุนแผนได้ใช้ข้าวสารที่ย้อมว่านยาเป็นเครื่องมือประกอบเมื่อจะสะกดขึ้นเรือนขุนช้าง ซึ่งเมื่อจุดตามเทียนอาคมสำหรับสะกดไว้ที่รั้วบ้านหรือนอกชานแล้ว ก็ซัดข้าวสารย้อมว่านยาที่ปลุกเสกแล้วขึ้นไปบนหลังคาเรือน เชื่อว่าจะสะกดคนบนเรือนให้หลับใหล อีกประการเรียกข้าวพิรอด คือข้าวเปลือกที่รอดผ่านพ้นกรรมวิธีการตำ ร่อน สีข้าว และการหุงจนมาปรากฏในจานข้าวได้ โบราณนับถือกันว่าเป็นของดี มีคุณทางแคล้วคลาด มักเก็บไว้ปลุกเสกเพื่อทำเป็นเครื่องรางโดยเย็บถุงเล็กๆ ใส่ไว้ อนึ่ง ผู้เรืองอาคมมักใช้ข้าวสารเสกเพื่อกำราบฤทธิ์ของวิญญาณร้าย โดยเชื่อว่าเมื่อซัดถูกภูตพรายจะต้องเร่งหลีกหนีไป มิฉะนั้นจะต้องแหลกเป็นจุณ ข้าวสารเสกอาจใช้ในพิธีการทำเสน่ห์ได้อีกด้วยโดยใช้ข้าวสารตกก้นครก ซึ่งก็คือข้าวสารที่ตกหลงอยู่ในครกตำข้าวแบบสมัยก่อน มาแช่น้ำมันหอมปลุกเสกแล้วเอาไว้ดีดใส่ผู้ที่ปรารถนา เชื่อว่าจะทำให้หลงใหลในตัวผู้กระทำ
![]() |
ข้าวสารเสก เป็นบทความเกี่ยวกับ ความเชื่อ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ ข้าวสารเสก ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |