คาร์พัลทันเนลซินโดรม
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
คาร์พอลทันเนลซิมโดม (Carpal Tunnel Syndrome)เป็นอาการเจ็บป่วยชนิดนึงที่ทำให้มือหมดความรู้สึกและรู้สึกปวดในข้อมือ เนื่องจากมีการกดทับประสาทส่วนกลางซึ่งทอดแนวยาวตั้งแต่แขนมาจนถึงนิ้วมือ อาการปวดนี้สามารถลุกลามมาถึงคอซึ่งนับเป็นอาการที่รุนแรงมาก
[แก้] สาเหตุ
เกิดขึ้นมาจากการเคลื่อนไหวซ้ำ ๆ กันบ่อย ๆ นาน ๆ เช่นการพิมพ์ งานถัก การใช้เครื่องมือที่มีการสั่นติดต่อกันหลายชั่วโมง รวมถึงการใช้กดและลากเมาส์เป็นระยะเวลานาน ๆ การที่ทำอะไรซ้ำ ๆ กันนาน ๆ โดยไม่ได้พักจะทำให้เกิดอาการอักเสบได้ที่กล้ามเนื้อช่วงข้อต่อซึ่งเชื่อมต่อกันโดยประสาทส่วนกลาง ซึ่งประสาทบริเวณข้อมือนี้เรียกว่า “carpal tunnel” ซึ่งล้อมรอบด้วยกระดูกและเอ็นที่ไขว้กัน ซึ่งอาการอักเสบเกิดขึ้นจากการหดรัดตัวของเส็นเอ็นนั่นเอง โรคนี้อาจจะทำให้เกิดอาการแทรกซ้อนตามมาได้โดยเฉพาะผู้ที่ต่อมไทรอยด์มีปัญหา, เบาหวาน และโรคกล้ามเนื้อและข้ออักเสบ จะมีความเสี่ยงมากเป็นพิเศษ การรักษาสำหรับนักพิมพ์อาจจะทำได้ง่าย ๆ โดยใช้ที่พักข้อมือหรือถุงมือที่ออกแบบมาตามหลักสรีรศาสตร์ แต่ถ้ารุนแรงถึงขั้นที่จะต้องผ่าตัด ก็จะต้องตัดเส้นเอ็นบางส่วนเพื่อจะลดความแน่นของเส้นเอ็น
 |
คาร์พัลทันเนลซินโดรม เป็นบทความเกี่ยวกับ การแพทย์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น ข้อมูลเกี่ยวกับ คาร์พัลทันเนลซินโดรม ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
