จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
งูเห่า (Naja Kaouthia) เป็นงูพิษขนาดกลาง จัดอยู่ในสกุลที่มีชื่อสามัญว่า Cobra ซึ่งเป็นสกุลของงูพิษที่เรียกได้ว่า เป็นที่รู้จักกันอย่างดีที่สุดในประเทศไทย พิษมีฤทธิ์ทำลายระบบประสาทที่รุนแรง และเป็นสาเหตุที่ทำให้คนไทยเสียชีวิตจำนวนมาก เพราะถูกงูเห่ากัดมากกว่างูพิษในสกุลอื่น ๆ มีหลายสีเช่น ดำ น้ำตาล เขียวอมเทา เหลืองหม่น รวมทั้งสีขาว มีทั้งที่มีลายตามตัว และไม่มีลาย เป็นงูที่จัดอยู่ในงูที่อันตราย มีนิสัยดุร้ายเช่นเดียวกับงูจงอาง ฉกกัดเหยื่อเมื่อเกิดอาการตกใจ มักทำเสียงขู่ฟู่ ๆ โดยพ่นลมออกจากทางรูจมูกจึงได้ชื่อว่างูเห่า
งูเห่าเป็นงูที่มีพิษร้ายแรง มีร่องและรูทางออกของน้ำพิษทางด้านหลังของเขี้ยวพิษ เขี้ยวพิษขนาดไม่ใหญ่นักซึ่งผนึกติดแน่นกับขากรรไกรขยับไม่ได้ นอกจากเขี้ยวพิษแล้วอาจมีเขี้ยวสำรองอยู่ติด ๆ กันอีก 1 - 2 อัน ที่ขากรรไกรล่างไม่มีฟัน งูเห่าเมื่อโตเต็มวัย มีความยาวประมาณ 120-150 เซนติเมตร เมื่อเทียบตามส่วนแล้วงูเห่าสามารถแผ่แม่เบี้ยได้กว้างที่สุดกว่าชนิดอื่น ยกตัวชูคอแผ่แม่เบี้ยได้สูงที่สุดประมาณ 1 ใน 3 ของความยาวลำตัว เกล็ดบนหัวมีขนาดใหญ่[1] พบในภาคกลางได้แก่ สมุทรปราการ นนทบุรี ปทุมธานี อยุธยา นครนายก อ่างทอง สิงห์บุรี ลพบุรี สระบุรี นครปฐม
[แก้] ลักษณะทั่วไป
[แก้] อ้างอิง
- ↑ งูเห่าในประเทศไทย
 |
งูเห่า เป็นบทความเกี่ยวกับ สัตว์ ที่ยังไม่สมบูรณ์ ต้องการตรวจสอบ เพิ่มเนื้อหา หรือเพิ่มแหล่งอ้างอิง คุณสามารถช่วยเพิ่มเติมหรือแก้ไข เพื่อให้สมบูรณ์มากขึ้น
ข้อมูลเกี่ยวกับ งูเห่า ในภาษาอื่น อาจสามารถหาอ่านได้จากเมนู ภาษาอื่น ด้านซ้ายมือ |
| งูในประเทศไทย |
| งูไม่มีพิษ : |
งูดินลายขีด งูดินหัวเหลือง งูดินหัวขาว งูดินธรรมดา งูดินโคราช งูดินเมืองตรัง งูดินใหญ่ งูก้นขบ งูแสงอาทิตย์ งูหลาม งูเหลือม งูหลามปากเป็ด งูงวงช้าง งูผ้าขี้ริ้ว งูพงอ้อเล็ก งูพงอ้อหัวขาว งูพงอ้อหลากหลาย งูพงอ้อท้องเหลือง งูขอนไม้ งูกินทากลายขวั้น งูกินทากเกล็ดสัน งูกินทากสีน้ำตาล งูกินทากมลายู งูกินทากจุดดำ งูกินทากจุดขาว งูกินทากหัวโหนก งูลายสาบตาโต งูรังแหหลังศร งูรังแหหัวแดง งูหัวศร งูคอขวั้นปลายหัวดำ งูคอขวั้นหัวลายสามเหลี่ยม งูคอขวั้นหัวดำ งูปล้องฉนวนบ้าน งูปล้องฉนวนลายเหลือง งูปล้องฉนวนสร้อยเหลือง งูปล้องฉนวนเมืองเหนือ งูปล้องฉนวนสีน้ำตาล งูปล้องฉนวนภูเขา งูสายทองลายแถบ งูสายทองคอแหวน งูสายทองมลายู งูปล้องฉนวนบอร์เนียว งูปล้องฉนวนธรรมดา งูปล้องฉนวนมลายู งูปี่แก้วลายกระ งูปี่แก้วสีจาง งูปี่แก้วหลังจุดวงแหวน งูปี่แก้วธรรมดา งูคุด งูงอดเขมร งูปี่แก้วหัวลายหัวใจ งูงอด งูปี่แก้วใหญ่ งูปี่แก้วภูหลวง |
| งูมีพิษอ่อน : |
งูเขียวกาบหมาก งูกาบหมากหางนิล งูทางมะพร้าวธรรมดา งูทางมะพร้าวแดง งูทางมะพร้าวดำ งูสิงธรรมดา งูสิงหางลาย งูสิงหางดำ งูสิงทอง งูสายม่านแดงหลังลาย งูสายม่านเกล็ดใต้ตาใหญ่ งูสายม่านหลังทอง งูสายม่านคอขีด งูสายม่านพระอินทร์ งูสายม่านลายเฉียง งูควนขนุน งูดงคาทอง งูแม่ตะงาวรังนก งูเขียวดง งูเขียวดงลาย งูปล้องทอง งูต้องไฟ งูแส้หางม้า งูแส้หางม้าเทา งูกระ งูเขียวหัวจิ้งจก งูเขียวหัวจิ้งจกมลายู งูเขียวปากแหนบ งูสายน้ำผึ้ง งูหมอก งูม่านทอง งูเขียวดอกหมาก งูเขียวพระอินทร์ งูดอกหมาก งูลายสอเกล็ดใต้ตาสอง งูลายสอลายสามเหลี่ยม งูลายสาบท้องสามขีด งูลายสาบท่าสาร งูลายสาบมลายู งูลายสาบดอกหญ้า งูลายสอใหญ่ งูลายสอธรรมดา งูลายสาบคอแดง งูลายสาบจุดดำขาว งูลายสาบเขียวขวั้นดำ งูลายสอลาวเหนือ งูลายสอสองสี งูลายสอหมอบุญส่ง งูปลิง งูไซ งูสายรุ้ง งูสายรุ้งดำ งูสายรุ้งลาย งูหัวกะโหลก งูปากกว้างน้ำเค็ม งูเปี้ยว งูปลาตาแมว งูกระด้าง งูปลาหลังม่วง งูปลาหลังเทา |
| งูมีพิษร้ายแรง : |
งูสามเหลี่ยม งูทับสมิงคลา งูสามเหลี่ยมหัวหางแดง งูเห่า งูเห่าพ่นพิษสยาม งูเห่าพ่นพิษสีทอง งูจงอาง งูพริกท้องแดง งูพริกสีน้ำตาล งูปล้องหวายหัวดำ งูปล้องหวายหัวเทา งูปล้องหวายลายขวั้นดำ งูสมิงทะเลปากเหลือง งูสมิงทะเล งูชายธงลายข้าวหลามตัด งูทากลาย งูกระรังหัวโต งูชายธงท้องขาว งูคออ่อนหัวโต งูทากลายท้องขาว งูเสมียนรังหัวสั้น งูคออ่อนหัวเข็ม งูชายธงหลังดำ งูอ้ายงั่ว งูแสมรังเหลืองลายคราม งูแสมรังหางขาว งูแสมรังลายเยื้อง งูฝักมะรุม งูแสมรังเทา งูแสมรังปล้องหัวเล็ก งูแสมรังท้องเหลือง งูแสมรังหัวเข็ม งูแสมรังลายวงแหวน งูทะเลอ่าวเปอร์เซีย งูทะเลจุดขาว งูแมวเซา งูกะปะ งูเขียวหางไหม้ท้องเหลือง งูเขียวหางไหม้ตาโต งูเขียวหางไหม้ท้องเขียว งูเขียวไผ่ งูเขียวหางไหม้ลายเสือ งูหางแฮ่มกาญจน์ งูแก้วหางแดง งูเขียวหางไหม้สุมาตรา งูปาล์ม งูเขียวตุ๊กแก งูหางแฮ่มภูเขา |
|
| งูต่างประเทศ |
| งูไม่มีพิษ : |
งูอนาคอนดา |
|
|
ส่วนนี้ของบทความยังไม่สมบูรณ์ คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยเพิ่มเติมเนื้อหาในส่วนนี้
