จิรัฐิติกาล
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ส่วนหนึ่งของ ประวัติพุทธศาสนา |
|
ศาสดา | |
จุดมุ่งหมายของพุทธศาสนา | |
เพื่อความดับทุกข์ · นิพพาน |
|
ใจความสำคัญของพุทธศาสนา | |
ละชั่ว ทำดี ทำใจให้ผ่องใส |
|
ไตรสรณะ | |
ความเชื่อและการปฏิบัติ | |
ศีล · ธรรม ศีลห้า · ศีลแปด บทสวดมนต์และพระคาถา |
|
คัมภีร์และหนังสือ | |
พระไตรปิฎก พระวินัยปิฎก · พระสุตตันตปิฎก · พระอภิธรรมปิฎก |
|
นิกาย | |
เถรวาท · อาจริยวาท (มหายาน) · วัชรยาน · เซน | |
สังคมพุทธศาสนา | |
เมือง · ปฏิทิน · บุคคล · วันสำคัญ · ศาสนสถาน · วัตถุมงคล | |
ดูเพิ่มเติม | |
ศัพท์เกี่ยวกับพุทธศาสนา หมวดหมู่พุทธศาสนา |
จิรัฐิติกาล (อ่านว่า จิรัดถิติ-) แปลว่า เวลาที่ยั่งยืน, เวลาที่ตั้งอยู่นาน คือ กาลเวลาอันยาวนาน
จิรัฐิติกาล ใช้ในกรณีบอกให้รู้ว่ากาลเวลานั้นยาวนานมากจนไม่อาจนับหรือประมาณได้ ใช้บ่งบอกเวลาที่ยาวนาน ปกติใช้เป็นคำสูง เช่น ใช้ในคำอวยพร เป็นต้นว่า
:“ขอให้พระพุทธศาสนาดำรงคงมั่นเป็นธงชัยแห่งสยามประเทศตลอดจิรัฐิติกาล”
:”ขอให้เจริญด้วยอายุ วรรณะ สุขะ พละ ปฏิภาณ คุณสารสิริสวัสดิวิรุฬหิไพบูลย์ ในพระพุทธศาสนา ตลอดจิรัฐิติกาล เทอญ”
[แก้] อ้างอิง
- พระธรรมกิตติวงศ์ (ทองดี สุรเตโช) ป.ธ. ๙ ราชบัณฑิต พจนานุกรมเพื่อการศึกษาพุทธศาสน์ ชุด คำวัด, วัดราชโอรสาราม กรุงเทพฯ พ.ศ. 2548