ทริปเปิล-ดับเบิล
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ทริปเปิล-ดับเบิล (อังกฤษ triple-double) เป็นศัพท์ทางบาสเกตบอล ใช้เรียกผลงานซึ่งผู้เล่นสามารถทำสามอย่างจากห้าอย่างต่อไปนี้ คะแนน รีบาวด์ แอสซิสต์ สตีล และ บล็อก ได้อย่างน้อยเลขสองหลัก ที่พบบ่อยสุดคือทำได้ 10 แต้ม 10 รีบาวด์ 10 แอสซิสต์
ทริปเปิล-ดับเบิล เป็นตัวบ่งบอกถึงความสามารถรอบด้านของผู้เล่น ผู้เล่นในระดับต้น ๆ ของเอ็นบีเอสามารถทำ ทริปเปิล-ดับเบิล หลายครั้งในหนึ่งฤดูกาล ในปัจจุบัน เจสัน คิด (Jason Kidd) คือผู้เล่นที่มีโอกาสได้ ทริปเปิล-ดับเบิล สูงสุด
ในประวัติศาสตร์เอ็นบีเอ มีผู้เล่นคนเดียวคือ ออสการ์ รอเบิร์ตสัน (Oscar Robertson) ที่สามารถทำเฉลี่ยได้ ทริปเปิล-ดับเบิล ทั้งฤดูกาล (ไม่จำเป็นต้องได้ ทริปเปิล-ดับเบิล ทุกเกม แต่เฉลี่ยแล้วได้เลขสองหลัก) โดยทำได้เฉลี่ย 30.8 คะแนน 12.5 รีบาวด์ และ 11.4 แอสซิสต์ ในฤดูกาล 1961-62 ซึ่งยากที่จะทำได้อีกเนื่องจากในปัจจุบันแผ่นการเล่นทั้งด้านรุกและด้านรับซับซ้อนกว่าแต่ก่อนมาก อีกทั้งยังเน้นการประกบหนึ่งต่อหนึ่ง ซึ่งลดโอกาสสำหรับทำแอสซิสต์
เลอบรอน เจมส์ (LeBron James) ถือเป็นผู้เล่นอายุน้อยที่สุดในเอ็นบีเอที่ทำทริปเปิล-ดับเบิล เขาได้ 27 แต้ม 11 รีบาวด์ 10 แอสซิสต์ในการแข่งเมื่อ 19 มกราคม พ.ศ. 2548 โดยแข่งกับทีมพอร์ตแลนด์ เทรลเบลเซอรส์ ขณะนั้นเขามีอายุ 20 ปี 20 วัน
วิลท์ แชมเบอร์เลน (Wilt Chamberlain) เป็นผู้เล่นคนเดียวที่สามารถทำ ดับเบิล-ทริปเปิล-ดับเบิล (double-triple-double) หรือสถิติสามในห้าตัว อย่างน้อย 20 ขึ้นไป แชมเบอร์เลนทำได้ 22 คะแนน 25 รีบาวด์ และ 21 แอสซิสต์ในเกมหนึ่งในปี 1968
เจสัน คิดด์ เป็นผู้เล่นที่ทำ ทริปเปิล-ดับเบิล สูงสุดที่ยังเล่นอยู่ คือ 85 ครั้ง (สถิติเมื่อ มีนาคม พ.ศ. 2550) ออสการ์ รอเบิร์ตสัน เป็นเจ้าของสถิติสูงสุดตลอดกาล คือ 181 ครั้ง รองมาคือ แมจิก จอห์นสัน (Magic Johnson) 138 ครั้ง ผู้เล่นที่สถิติอยู่อันดับสี่คือ วิลท์ แชมเบอร์เลน 78 ครั้ง ถัดไปคือ แลร์รี เบิร์ด (Larry Bird) อยู่ที่ 59 ครั้ง
ไมเคิล จอร์แดน (Michael Jordan) เป็นผู้เล่นคนเดียวที่ทำ ทริปเปิล-ดับเบิล ได้ในเกมออลสตาร์
