ราชวงศ์บ้านพลูหลวง
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
ราชวงศ์บ้านพลูหลวง เป็นชื่อราชวงศ์ลำดับที่ ๖ แห่งอาณาจักรอยุธยา เป็นราชวงศ์สุดท้ายก่อนการเสียกรุง ใน ปี พ.ศ. ๒๓๑๐ มีพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์นี้ทั้งสิ้น ๖ พระองค์ โดยเริ่มตั้งแต่รัชกาลสมเด็จพระเพทราชา ใน ปี พ.ศ. ๒๒๓๑ ถึงสมเด็จพระเจ้าเอกทัศน์ ใน ปี พ.ศ. ๒๓๑๐ รวมระยะเวลา ๗๙ ปี
โดยชื่อราชวงศ์บ้านพลูหลวงนี้ มาจากหมู่บ้านพลูหลวง แขวงเมืองสุพรรณบุรี อันเป็นถิ่นกำเนิดเดิมของสมเด็จพระเพทราชา โดยลำดับพระมหากษัตริย์ในราชวงศ์บ้านพลูหลวง มีดังนี้
๑. สมเด็จพระเพทราชา - ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. ๒๒๓๑ - พ.ศ. ๒๒๔๖ (๑๕ ปี)
๒. สมเด็จพระสรรเพชญ์ที่ ๘ (พระเจ้าเสือ) - ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. ๒๒๔๖ - พ.ศ. ๒๒๕๑ (๖ ปี)
๓. สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ - ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. ๒๒๕๑ - พ.ศ. ๒๒๗๕ (๒๕ ปี)
๔. สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ - ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. ๒๒๗๕ - พ.ศ. ๒๓๐๑ (๒๖ ปี)
๕. สมเด็จพระเจ้าอุทุมพร - ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. ๒๓๐๑ (๒ เดือน)
๖. สมเด็จพระเจ้าอยู่หัวพระที่นั่งสุริยาสน์อมรินทร์ (พระเจ้าเอกทัศน์) - ครองราชย์ระหว่างปี พ.ศ. ๒๓๐๑ - ปี พ.ศ. ๒๓๑๐ (๙ ปี)
ราชวงศ์บ้านพลูหลวงนี้ เป็นราชวงศ์สุดท้ายก่อนที่กรุงศรีอยุธยาจะเสียแก่พม่า อาณาจักรอ่อนแอลงเรื่อย ๆ ด้วยมีความขัดแย้งตลอดราชวงศ์ ผู้คนแตกแยกเป็นฝักเป็นฝ่าย เช่น การชิงราชสมบัติเมื่อการสิ้นพระชนม์ของสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ ระหว่างพระโอรสของพระเจ้าอยู่หัวท้ายสระ กับสมเด็จพระเจ้าอยู่หัวบรมโกศ ที่กินระยะเวลายาวนานถึง ๑ ปี หรือการช่วงชิงราชสมบัติมาจากสมเด็จพระนารายณ์มหาราช แห่งราชวงศ์ปราสาททอง เมื่อตอนต้นราชวงศ์ด้วย
