İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi

Vikipedi, özgür ansiklopedi

İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi'nin geçmişi Darülfünun’a dayanmaktadır. 1870 yılında açılan Darulfünun-i Osmani 1872 yılında kapanmış, 1874-1875 ders yılında eğitim ve öğretime başlayan Darulfünun-i Sultani ise 1881 yılında kapatılmıştır.

1900 yılında İstanbul’da Darulfünun-i Şahane (II. Meşrutiyetten sonra yine adı Darulfünun-i Osmani olacaktır) açılmıştır. Bu üniversitenin bünyesinde İlahiyat şubesi (fakültesi) de mevcuttu. Burada dini ilimler okutulmaktaydı. 1914 yılında tüm İstanbul medreseleri, “Daru’l-Hilafeti’l-Aliyye Medreseleri” adı altında bir tek medreseye dönüştürüldü. Bu çerçevede İlahiyat Fakültesi kapatıldı.

3 Mart 1924 tarihinde çıkarılan 430 sayılı Tevhid-i Tedrisat Kanunu ile medreseler lağvedildi. Dini tedrisat için İstanbul Darulfünunu bünyesinde bir İlahiyat Fakültesinin açılmasına karar verildi.

Fakültede Tefsir, Hadis, Fıkıh ve bunların usulleri gibi temel dini dersler başta olmak üzere, Arap Edebiyatı, Felsefe-Kelam, Ahlak-İçtimaiyat, İslam Tarihi, Dinler Tarihi gibi değişik dersler okutuluyordu. Ayrıca Arapça, Farsça, Fransızca da okutulan dersler arasındaydı.

Darulfünun ve bağlı fakülteler 31 Temmuz 1933 tarihinde kapatılmıştır. Böylece Darulfünunun bünyesinde yer alan İlahiyat Fakültesi de kapanmış oldu.

1992 yılında İstanbul Üniversitesinde İlahiyat Fakültesi kuruldu 19.11.1993 yılında ise Prof. Dr. Yaşar Nuri Öztürk kurucu dekan olarak atandı.

1996 yılından beri öğrenci almakta ve eğitim–öğretime devam eden İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, lisans eğitimi yanında, yüksek lisans ve doktora eğitimini de sürdürmektedir.

İstanbul Üniversitesi İlahiyat Fakültesi, ilk mezunlarını 2000-2001 öğretim yılında vermiştir.