Kehf Suresi
Vikipedi, özgür ansiklopedi
| [[Resim:|175px|]] |
|
| Sınıfı : | |
| İsmin Anlamı | Mağara |
| Başka isimleri | |
| Sure numarası | |
| Geliş Zamanı | |
| İstatistikleri | |
| Ayet Sayısı | 110 |
| Kelime Sayısı | |
| Harf Sayısı | |
| Konuya göre ayet dağılımı |
|
Kehf Suresi (Arapça: سورة الكهف ) Kur'an-ı Kerim'in on sekizinci sûresi.
Mekke döneminde inmiştir. 28. âyetin Medine döneminde indiği de rivayet edilmiştir. 110 âyettir. Sûre, adını; ilk defa dokuzuncu âyette olmak üzere, birkaç yerde geçen “kehf” kelimesinden almıştır. Kehf, mağara demektir. Sûrede temel olarak, inançları sebebiyle öldürülmekten kurtulmak için bir mağaraya sığınan gençlerin (Ashab-ı Kehf) mucizevi halleri; Hz.Mûsâ ile Hızır'ın buluşması, onların yaşadıkları akılla izahı zor olaylar; Zülkarneyn ve Ye'cüc - Me'cüc meselelerini ele alınmıştır.
Bu hikayelerin ilginç bir ortak özelliği, ehl-i kitap mensuplarına ait olmalarına rağmen İncil veya Tevrat'ta yer almamış olmalarıdır. Hikayeler aynı zamanda insanların olmasını beklemedikleri ve dolayısıyla kendilerince Allah'ın asıl gücünü gösteren mucize diye tabir edilen hallerden olmalarıdır.
| Tarihsel önce: |
 Sure metini: Kehf Suresi |
Tarihsel sonra: |
| Kur'an da sırası: | ||
|
1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44 45 46 47 48 49 50 51 52 53 54 55 56 57 58 59 60 61 62 63 64 65 66 67 68 69 70 71 72 73 74 75 76 77 78 79 80 81 82 83 84 85 86 87 88 89 90 91 92 93 94 95 96 97 98 99 100 101 102 103 104 105 106 107 108 109 110 111 112 113 114 |
||
