Mikrofon
Vikipedi, özgür ansiklopedi
Mikrofon, ses dalgalarını elektriksel titreşimlere çeviren, elektroakustik bir cihazdır. Mikrofon ses dalgalarına göre sinyal gerilimi verdiğinden hoparlörü tamamlayan bir unsurdur. Bir ses dalgasındaki titreşimlerin elektriksel benzeri olan sinyali üretmeye yarayan birçok fiziksel prensip vardır. Bunlar, bağlantı direncinin değişimi, piezo elektrik, elektromanyetik ve manyetostriksiyon (mıknatıslandığı zaman bir cismin boyunda meydana gelen değişiklik) prensiplerini içine alır. Bütün bu prensipler ve diğerleri yıllarca denenmiş, ancak sonunda piezo-elektrik, elektromanyetik, elektrostatik ve kapasitif prensipleri uygulamaya konmuştur.
Bütün mikrofonlar ses dalgalarına tepki gösteren çeşitli şekillerde yapılmış diyafram yada benzeri bir elemana sahiptir. Mikrofona gelen ses dalgaları diyaframa çarpar ve ses basıncındaki değişikliklere göre diyafram içe veya dışa doğru hareket ederek mekanik titreşim yapar. Bu titreşimler sonucunda mikrofonun çıkış uçlarında bir gerilim meydana gelir. Çıkış uçlarında meydana gelen gerilim, hareket eden parçanın ya hızı ya da titreşimlerinin genliği ile orantılıdır.
[değiştir] Tipler
Genellikle aşağıdaki mikrofon tipleri kullanılmaktadır.
- Elektrodinamik Mikrofonlar,
- Manyetik Mikrofonlar,
- Şeritli Mikrofonlar,
- Karbonlu Mikrofonlar,
- Kondansatörlü (Kapasitif) Mikrofonlar,
- Kristalli Mikrofonlar,
- Elektretli Mikrofonlar.
[değiştir] Karakteristikleri
Mikrofon seçiminde dikkat edilecek faktörler, mikrofonun kullanıldığı yere ve amaca göre dört kısma ayrılır. Bu faktörler;
- Empedans,
- Duyarlılık,
- Frekans Karakteristiği,
- Yön Karakteristiğidir.
