Motî:naiviron
Èn årtike di Wikipedia.
naiviron [o.n.] 1. boket d' bwès, onk di tchaeke costé, po fé avancî ene naçale. Li passeu d' aiwe inméve ôte tchoi k' ene tchesturlinne: si rapîçtêye naçale et ses vîs naivirons (J. Vrindts). F. rame, aviron. >> pîces d' on naiviron: Li pougneye; li mantche, li platea. 2. boket do coir des pexhons, po les vierner dins l' aiwe. F. nageoire. Ehåyî on lingaedje, c' est mete des naivirons pa dvant les ouys et les orayes (L. Hendschel). Disfondowes: névîron, navuron, nêvuron. Etimolodjeye: viebe "naivyî", cawete -ron.
