Motî:waerbea
Èn årtike di Wikipedia.
waerbea [o.n.]
1. gros vier ki vént dizo l' pea do dos des bovrin, et ki rexhe foû pa on ptit trô k' i fwait dins l' pea, ezès moes d' måss, avri et d' may el Walonreye; i provént del moxhe ki s' lome e sincieus latén e sincieus latén Hypoderma bovis. F. varron, larve d'hypoderme. >> tchåfer ses waerbeas å solea: si rpoizer å solea (po s' fé rayi u nén). F. bronzette, bain de soleil. >> Vouss fé rexhe tes waerbeas ?: dijhêye po balter ene sakî ki s' mete å solea e bontins.
2. bosse fwait sol dos pa ci vier la. F. nodule vermineux.
3. poyowe moxhe, e sincieus latén Hypoderma bovis, ki va rexhe do påpåd-lolô di ç' vier la, et taener l' bisteu å cminçmint d' l' esté, et l' fé bizer. rl a: bizete. F. hypoderme du boeuf.
4. tchalon: a) vier del baloujhe. F. man. b) moite tchå å mitan d' on boigne clå. F. bourbillon, éristale.
5. pitite lamproye. F. lamproie juvénile.
6. traitaedje a måssîte feme, ene laide djin. O l' laid waerbea ! Clô t' gueuye, vî waerbea ! F. vermine.
7. (imådjreçmint, mot d' cibernaivieu) sacwè ki s' vént stitchî e voste éndjole, a pårti d' ådfoû et ki l' espaitche di bén aler. F. virus informatique, ver.
| waerbåd [o.n.] waerbea. F. varron.
