Hennie Rossouw
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
Hendrik Willem Rossouw is op 7 Desember 1933 gebore en is 'n Afrikaanse filosoof. In 1950 het hy as die beste student in die Kaap Provinsie gematrikuleer. Hy het teologie aan die Universiteit van Stellenbosch gestudeer en sy Doktorsgraad aan die Vrye Universiteit, Amsterdam verwerf.
In 1963 is hy as senior lektor in die Department Filosofie aan die Universiteit van Stellenbosch aangestel. Hy was professor in Filosofie van 1972 tot 1984. Daarna is hy as Visie-Rektor vir Akademiese Aangeleenthede aangestel. Hy het in 1993 afgetree, waarna hy vir drie jaar as ereprofessor in Filosofie aan die Randse Afrikaanse Universiteit gedien het. In 1998 is 'n eredoktorsgraad (D.Phil honoris causa) deur die Universiteit van Stellenbosch aan hom toegeken.
Rossouw het ook op die Rade van die Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing, die Rade van die Suid-Afrikaanse Biblioteek, die Suid-Afrikaanse Akademie vir Wetenskap en Kuns en die Universiteit van die Wes Kaap. Hy was ook bemoeid met verskeie onderwysrade en was, onder andere, betrokke by die Nasionale Werkgroep vir die Institusionele Herstrukturering van Hoër Onderwys in 2001. In 1993 is 'n versameling opstelle onder redaksie van Anton van Niekerk, Willie Esterhuyse en Johan Hattingh in sy eer uitgegee.
Hennie Rossouw was met Hester Heese getroud. Sy het in Januarie 1971 gesterf. Hulle het vyf kinders: Henk, Hans (wat in 1981 op die ouderdom van 19 oorlede is), Linda, Gerda en Hester. Sedert Desember 1974 is hy met Leonora de Kock (née Naudé) getroud. Sy het drie kinders uit haar vorige huwelik: Victor, Peet en Alta.
[wysig] Bronne
[wysig] Verdere leeswerk
- Van Niekerk, A; Esterhuyse, W.; & Hattingh, J. 1993. Intellektueel in konteks: opstelle vir Hennie Rossouw. Pretoria: Raad vir Geesteswetenskaplike Navorsing.
[wysig] Werke
- Klaarheid en Interpretasie (1963)
- Wetenskap, Interpretasie, Wysheid(1980)
- Die Sin van die Lewe (1981)
- Universiteit, Wetenskap en Kultuur (saamgestel deur Anton van Niekerk) (1993)
