Tropiese sikloon
vanuit Wikipedia, die vrye ensiklopedie.
In weerkunde is 'n tropiese sikloon 'n stormstelsel wat aangedryf word deur die hitte wat vrygestel word wanneer vogtige lug styg en weer kondenseer. Die naam dui op die oorsprong in die trope en op hul sikloniese aard. Siklone draai antikloksgewys in die noordelike halfrond en kloksgewys in die suidelike halfrond. Afhangende van hulle ligging en sterkte word verskeie benamings gebruik om na die storms te verwys, soos orkaan, tifoon en tropiese storm.
- Orkane is tropiese siklone, wat hulle oorsprong in die Atlantiese en Noordelike Stille Oseaangebied oos van die 180ste lengtegraad en in die Suidelike Stille Oseaangebied oos van 160° Oos het. Hulle gemiddelde maksimale windspoed is meer as 64 knope.
- Die term tifoon verwys na tropiese siklone in die noordwestelike Asiatiese gebiede van die Stille Oseaan.
- Siklone of tropiese storms is stormstelsels in die Golf van Bengale, die suidoostelike Stille Oseaangebied en in die Indiese Oseaangebied suid van die ewenaar (Mauritius, La Réunion, Madagaskar en die oostelike kusgebiede van Afrika).
Tropiese siklone kan uiters sterk winde tot gevolg hê, tornados, stortreën en groot golwe wat kusgebiede bedreig. Die swaar reëns en storms laat reusevloede ontstaan.
Vir die klassifisering van tropiese siklone word die Saffir-Simpson-skaal gebruik.
