Ugljikohidrati
Sa Wikipedije, slobodne enciklopedije
Ugljikohidrati su složeni organski spojevi bogati energijom koje proizvode biljke uz pomoć reakcije fotosinteze.
Sadržaj |
[uredi] Fotosinteza
Složen proces pri kojemu se iz ugljikovog dioksida i vode uz pomoć sunčeve svjetlosti i klorofila iz kloroplasta proizvode kisik i šećer. Proces se odvija u zelenom dijelu biljke (gdje ima klorofila) a sastoji se od niza reakcija koje pospješuju prirodni katalizatori (enzimi). Produkt fotosinteze je jednostavni ugljikohidrat glukoza C6-H12-O6.
[uredi] Sastav i podjela
[uredi] Sastav ugljikohidrata
Građeni su od ugljika, vodika i kisika, a kod većine je omjer vodika i kisika 2 : 1, upravo kao kod vode. Zato su i dobili naziv ugljikohidrati kao spojevi ugljika s vodom.
[uredi] Podjela ugljikohidrata
Iako svi ugljikohidrati imaju isti hemijski sastav, razlikuju se složenošću građe svojih molekula. Zato imamo:
- jednostavne šećere ili monosaharide (glukozu i fruktozu)
- složene šećere:
- disaharide (saharozu i laktozu)
- polisaharide (škrob i celulozu)
Najrasprostranjeniji u prirodi su jednostavni šećeri glukoza i fruktoza
[uredi] Monosaharidi (glukoza i fruktoza)
Slatkog okusa, topljivi su u vodi ali se otapanjem u vodi ne mogu rastaviti.
Glukoza i fruktoza imaju istu hemijsku formulu C6-H12-O6 ali se razlikuju po strukturi koja im daje i različita svojstva.
[uredi] Glukoza
Glukoza je najrasprostranjeniji monosaharid u prirodi. Može se naći u krvi svih sisavaca, a i u medu i grožđu. Molekule glukoze grade (u većem broju) molekule složenijih ugljikohidrata kao što su škrob i celuloza.
Glukoza ima vrlo sladak okus, lako je topljiva u vodi a također je i neophodna za održavanje života jer kada se razgradi u citoplazmi žive stanice ona oslobađa velike količine energije potrebne za mnoge životne funkcije.
Reagens za dokazivanje glukoze zove se tromerov reagens. To je lužnata otopina bakrovog II sulfata. U dodiru s glukozom nastaje crvenkasto-smeđi talog.
[uredi] Fruktoza
Vrlo sladak šećer koji je dobro topljiv u vodi. Nalazi se u voću u smjesi s glukozom pa se zato naziva i voćni šećer ili fruktoza. U tkivu se razgrađuje brže od glukoze (pa je zato i vrlo popularna u sportaškim pićima ili ljudima oboljelim od dijabetesa).
