Ιχθύς Ιπτάμενος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Ιχθύς Ιπτάμενος | |
---|---|
πατήστε για μεγαλύτερη εικόνα |
|
Συντομογραφία | Vol |
Λατινικό όνομα | Volans |
Γενική | Volantis |
Έκταση | 141,4 τετ. μοίρες (0,343 %) Κατάταξη 76ος |
Αριθμός άστρων (μέγεθος ≤ 6,5) |
31 |
Πλήρως ορατός σε γεωγραφικά πλάτη μεταξύ 14°N - 90°S |
Ιχθύς Ιπτάμενος (Λατινικά: Volans, συντομογραφία: Vol) είναι αστερισμός που σημειώθηκε πρώτη φορά το 1603, από τους Keyser και Houtman στην Ουρανομετρία τους, και είναι ένας από τους 88 επίσημους αστερισμούς που θέσπισε η Διεθνής Αστρονομική Ένωση. Είναι νότιος αστερισμός αόρατος από την Ελλάδα. Συνορεύει με τους αστερισμούς Τρόπιδα, Οκρίβαντα, Δοράδα, Τράπεζα και Χαμαιλεόντα. Η αρχική λατινική και διεθνής ονομασία ήταν Piscis Volans, δηλαδή το ιπτάμενο ψάρι, το χελιδονόψαρο. Οι Ροδόλφειοι Πίνακες ωστόσο τον ονομάζουν Passer (σπουργίτι), και ως τέτοιος μεταφράσθηκε στην Κίνα (Fe Yu). Ο Ιούλιος Σίλερ και ο Καίσιος συνδύασαν τους αστέρες της Δοράδος με εκείνους του Ιπταμένου Ιχθύος και σχημάτισαν τη μορφή του Άβελ από τη Γένεση. Κατά μία καταμέτρηση, ο Ιπτάμενος Ιχθύς έχει 46 αστέρες ορατούς με γυμνό μάτι.
[Επεξεργασία] Οι φωτεινότεροι αστέρες
Επειδή όλοι οι αστέρες του Ιπταμένου Ιχθύος είναι αμυδροί, τετάρτου μεγέθους και κάτω, και ο αστερισμός πολύ νότιος, κανένας τους δεν έχει δικό του ιδιαίτερο όνομα.
- Ο α (άλφα) Ιπταμένου Ιχθύος, με φαινόμενο μέγεθος 4,00, δεν είναι ο φωτεινότερος των αστέρων του αστερισμού. Ο φασματικός τύπος του είναι A2-3 IV με ισχυρές γραμμές μετάλλων στο φάσμα του.
- Ο β Ιπταμένου Ιχθύος έχει φασματικό τύπο K1 III και φαινόμενο μέγεθος 3,77.
- Ο γ είναι διπλός αστέρας, με μέλη που έχουν φαιν.μεγέθη 3,78 (ο γ2) & 5,7 (ο γ1), φασμ.τύπους K0 III & F2 V, και απέχουν μεταξύ τους λιγότερο από 14 δευτερόλεπτα της μοίρας.
- Ο δ έχει φαιν.μέγεθος 3,98 και φασμ.τύπο F6 II.
- Ο ζ έχει φαιν.μέγεθος 3,95 και φασμ.τύπο K0 III.
[Επεξεργασία] Αξιοσημείωτα στον αστερισμό
- Ο μεταβλητός αστέρας UZ Vol έχει φαιν.μέγεθος που κυμαίνεται από 9,3 ως 10,1 και φασμ.τύπο G8 III.
- Ευρισκόμενος σε μία κατεύθυνση λίγο έξω από το γαλαξιακό επίπεδο, ο αστερισμός αυτός έχει αρκετούς αλλά μακρινούς και αμυδρούς γαλαξίες. Οι εντυπωσιακότεροι και φωτεινότεροι είναι το ζεύγος NGC 2442 / 2443, ραβδωτοί σπειροειδείς στο κέντρο του αστερισμού, με φαινόμενο μέγεθος 10,4 και 11,2. Το διαταραγμένο σχήμα τους οφείλεται στο ότι αλληλεπιδρούν βαρυτικά μεταξύ τους.
Αετός • Αιγόκερως • Αλώπηξ • Ανδρομέδα • Αντλία • Ασπίς • Βέλος • Βόρειος Στέφανος • Βοώτης • Βωμός • Γερανός • Γλύπτης • Γλυφείον • Γνώμων • Δελφίν • Διαβήτης • Δίδυμοι • Δίκτυον • Δοράς • Δράκων • Εξάς • Ζυγός • Ηνίοχος • Ηρακλής • Ηριδανός • Θηρευτικοί Κύνες • Ινδός • Ιππάριον • Ιπτάμενος Ιχθύς • Ιστία • Ιχθύες • Καμηλοπάρδαλις • Κάμινος • Καρκίνος • Κασσιόπη • Κένταυρος • Κήτος • Κηφεύς • Κόμη Βερενίκης • Κόραξ • Κρατήρ • Κριός • Κύκνος • Λαγωός • Λέων • Λυγξ • Λύκος • Λύρα • Μεγάλη Άρκτος • Μέγας Κύων • Μικρά Άρκτος • Μικρός Κύων • Μικρός Λέων • Μικροσκόπιον • Μονόκερως • Μυία • Νότιον Τρίγωνον • Νότιος Ιχθύς • Νότιος Σταυρός • Νότιος Στέφανος • Οκρίβας • Οκτάς • Οφιούχος • Όφις • Παρθένος • Περιστερά • Περσεύς • Πήγασος • Πρύμνα • Πτηνόν • Πυξίς • Σαύρα • Σκορπιός • Ταύρος • Ταώς • Τηλεσκόπιον • Τοξότης • Τουκάνα • Τράπεζα • Τρίγωνον • Τρόπις • Ύδρα • Ύδρος • Υδροχόος • Φοίνιξ • Χαμαιλέων • Ωρίων • Ωρολόγιον |