Μίλητος
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεύθερη εγκυκλοπαίδεια
Η Μίλητος ήταν αρχαία πόλη στο ανατολικό μέρος της Μικράς Ασίας (στην περιοχή που σήμερα αποτελεί την Επαρχία Αϊδινίου της Τουρκίας), κοντά στις εκβολές του Μαιάνδρου ποταμού. Η περιοχή κατοικούνταν από την Εποχή του Χαλκού.
Απετέλεσε μία από τις δώδεκα Ιωνικές πόλεις της Μικράς Ασίας. Το σχέδιο πόλεως της Μιλήτου που έμοιαζε με σχάρα, σχεδιάστηκε από τον Ιππόδαμο, και έγινε το βασικό σχέδιο πόλεως για τις Ρωμαϊκές πόλεις. Η πόλη απετέλεσε στα αρχαία χρόνια λιμάνι, πριν προσχωθεί από τον Μαίανδρο.
Στα 1500 π.Χ., άποικοι από την Κρήτη αποίκησαν τη Μίλητο. Κατά τον 6ο π.Χ. αιώνα, η Μίλητος είχε γίνει θαλάσσια αυτοκρατορία, έχοντας ιδρύσει μία σειρά από αποικίες. Πέρασε υπό Περσική κυριαρχία έως το 479 π.Χ., όταν οι Πέρσες ηττήθηκαν από τους Έλληνες. Οι αποικίες των Μιλησίων αποίκων, εκτείνονταν σε όλο το χώρο της σημερινής Τουρκίας φτάνοντας μέχρι την Κριμαία.
Η Μίλητος υπήρξε σπουδαίο κέντρο φιλοσοφίας και επιστημών, όπου γεννήθηκαν και έζησαν πνεύματα όπως ο Θαλής, ο Αναξίμανδρος και ο Αναξιμένης.
Το 334 π.Χ., η πόλη απελευθερώθηκε από την Περσική κυριαρχία από τον Αλέξανδρο το Μέγα.
Η Καινή Διαθήκη μνημονεύει τη Μίλητο ως την πόλη όπου ο απόστολος Παύλος συνήντησε τους πρεσβυτέρους της Εκκλησίας της Εφέσου πριν την σύλληψή του και μεταφορά στη Ρώμη για δίκη, καθώς επίσης ως την πόλη όπου ο Τρόφιμος, ενός από τους συνοδούς του Παύλου, ανέρρωσε ενώ ήταν άρρωστος.
