ΜοντεσκιÎ
Από τη Βικιπαίδεια, την ελεÏθεÏη εγκυκλοπαίδεια
Ο ΣαÏλ Λουί ντε Σεκοντά, βαÏόνος της ΜπÏεντ και του ΜοντεσκιÎ(Charles Louis de Secondat, baron de La Brède et de Montesquieu),κοινώς γνωστός ως ΜοντεσκιÎ, ήταν Îνας Γάλλος συγγÏαφÎας και φιλόσοφος του Διαφωτισμου. Γεννήθηκε στις 18 ΙανουαÏίου 1689 στο ΜπÏεντ και Ï€Îθανε στις 10 ΦεβÏουαÏίου 1755 στο ΠαÏίσι.
Η πολιτική και κοινωνική οÏγάνωση του σημεÏÎ¹Î½Î¿Ï ÎºÏŒÏƒÎ¼Î¿Ï… βασίζεται ουσιαστικά στις φιλελεÏθεÏες ιδÎες του ΜοντεσκιÎ, και γιαυτό θεωÏείται ως Îνας από τους μεγαλÏτεÏους φιλοσόφους της ΕυÏώπης.
[ΕπεξεÏγασία] ΒιογÏαφία
ΓεννημÎνος σε μια οικογÎνεια αÏιστοκÏατών,και αÏιστοκÏάτης ο ίδιος του,κοντα στο ΜποÏντό στη δυτική Γαλλία. ΣποÏδασε νομικά και στη συνÎχεια εκλÎχτηκε στο τοπικό κοινοβοÏλιο του ΜποÏντό το 1714. Το 1716 κληÏονομεί την μεγάλη πεÏιουσία των γονιών του,και αÏχίζει Ï€Ïώτα να ασχολείται με τις επιστήμες,κυÏίως την βοτανική και την ανατομία. ΑÏγότεÏα στÏÎφεται Ï€Ïως τον άνθÏωπο και την ανθÏωπότητα μÎσω της λογοτεχνίας και της φιλοσοφίας. Το 1721 δημοσιεÏει ανώνυμα στην Ολλανδία το Ï€Ïώτο μεγάλο ÎÏγο του,τα ΠεÏσικά ΓÏάμματα(Lettres Persanes), στο οποίο απεικονίζει με σάτιÏα την γαλλική κοινωνία εκείνη την πεÏίοδο από τα μάτια δÏο ΠεÏσών. Το 1726 αναγκάζεται να πουλήσει μεγάλο μÎÏος της πεÏιουσίας του για να ξεπληÏώσει χÏÎη.Μετά την εκλογή του το 1728 στην Γαλλική Ακαδημία,ξεκινάει Îνα μακÏÏ Ï„Î±Î¾Î¯Î´Î¹ στην ΕυÏώπη.ΕπισκÎπτεται πολÎÏ‚ χώÏες,την Ιταλία, ΟυγγαÏία και ΑυστÏία το 1728, στη συνÎχεια την ΓεÏμανία(1729) και μετά την Ολλανδία και την Αγγλία(1730). Κατά τη διάÏκεια αυτών των ταξιδιών μελετάει Ï€Ïοσεχτικά τη γεωγÏαφία,την οικονομία,την πολιτική καθώς και τα Îθιμα των χωÏών που επισκÎφτεται. Το 1748 δημοσιεÏει, σε ηλικία 59 ετών, το αÏιστοÏÏγημα του, το ΠνεÏμα των Îόμων(De l'esprit des lois) για τη συγγÏαφή του οποίου χÏειάστηκε πάÏα πολλά χÏόνια. Αυτό το ÎÏγο του, που γνώÏισε τεÏάστια επιτυχία, ιδÏυσε τις θεμελιώδεις αÏχÎÏ‚ των οικονομικων και κοινωνικών επιστημών, και συγκεντÏώνει όλη την ουσία της φιλελεÏθεÏης σκÎψης. ΓνώÏισε όμως και μεγάλη κÏιτική και αποδοκιμασία, και γιαυτό το λόγο ο ΜοντεσκιΠαναγκάστηκε να γÏάψει και να εκδώσει το 1750 την Άμυνα του ΠνεÏματος των Îόμων (Défense de l'Esprit des lois).
[ΕπεξεÏγασία] Το πνεÏμα των νόμων
Στο κυÏίο αυτό ÎÏγο του ο ΜοντεσκιΠεπιχειÏεί να βÏει και να αναλÏσει τις θεμελιώδεις αÏχÎÏ‚ και την λογική διαφόÏων πολιτικών θεσμών με την μελÎτη των νόμων,που τους θεωÏεί ως απλÎÏ‚ αναφοÏÎÏ‚ μεταξυ της κοινωνικής Ï€Ïαγματικότητας. Εισήγαγε νÎες μεθόδους διακυβÎÏνησης και νÎες αντιλήψεις για το κÏάτος. ΑκολοÏθησε την αÏιστοτελική μÎθοδο της μελÎτης των Ï€Ïαγματικών πολιτικών συστημάτων όπως υποτίθεται ότι είχαν λειτουÏγήσει στο παÏελθόν. ΑÏνήθηκε ότι υπάÏχει μία Ï„Îλεια μοÏφή πολιτεÏματος, κατάλληλη για όλους τους λαοÏÏ‚ κάτω από όλες τις συνθήκες.
ΔιακήÏυξε ότι ο δεσποτισμός είναι πεÏισσότεÏο κατάλληλος για χώÏες απÎÏαντες σε Îκταση, ησυνταγματική μοναÏχία για μÎÏ„Ïιας Îκτασης χώÏας, ενώ η δημοκÏατία για μικÏÎÏ‚ χώÏες. Επίσης αναγνώÏισε ότι η κατάχÏηση εξουσίας είναι μία φυσική ανθÏώπινη τάση και ότι κατά συνÎπεια, κάθε κÏάτος τείνει να εκφυλιστεί σε δεσποτικό.
Î’Ïίσκει Ï„Ïείς Ï„Ïπους πολιτεÏματος:την μοναÏχία,την δημοκÏατία και τη δεσποτεία