Barne-errekuntzako motor
Wikipedia(e)tik
1. hartu
2. trinkotu
3. indartu
4. ihesi
Barne-errekuntzako motorra, orokorrean eztanda motorra deitua, erregai bat airearekin nahastu ondoren leherketa bat sortaraziz energia emateko gai den errekuntzako motor mota da.
Bi mota nagusi ditugu eztanda motorretan: gasolinakoak eta gasoliokoak. Lehenak izan ohi dute bujia bat, errekuntza eragiten dutena txinparta baten bidez. Bigarrenak injektore bat izaten ohi dute airea eta gasolio nahastea konprimatzeko oso presio handian. Presio honen ondorioz hasten da errekuntza.
Normalean gasolinakoak ibilgailuetan abiadura handiagoa garatzen dute eta potentzia handiagoa ere, baina alde txarrean gehiegizko kontsumoa aipatu behar dugu. Gasoliokoak (diesel deituak) kontsumo txikiagoa dute eta abiadura txikiagoa ere lortzen dira.
Dena den, turbo motako motorrekin bi motorren arteko aldeak murrizten doaz eta gaur egun aurki ditzakegu diesel motako ibilgailu oso azkarrak.
Ingurumenaren aldetik gasoliokoak kontsumo txikiagoa izan arren, partikula solido gehiago sortarazten dute hondakin modura, zarata handiagoa erakusteaz gain gasolinakoekin konparatuz. Jakintsuen arabera erregai hauek 60 bat urtetan agortuko dira. Hori dela eta gaur egun jadanik beste motako erregaiak aztertzen hasiak dira: erregai pila, hidrogenoa, aireko motorra, etab.
