خودرو

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

خودرو (همچنین اتوموبیل یا ماشین) به وسیله نقلیه چرخداری گفته می‌شود که موتور خود را حمل می‌کند.

خودرو به وسایلی اطلاق می‌گردد که بدون ارتباط با وسیله دیگر و به کمک نیروی ماشینی خود، قادر به حرکت باشد.

فهرست مندرجات ۱ دید کلی ۲ تاریخچه ۳ ساختمان خودروها ۴ کاربرد خودرو ۵ پانویس ۶ جستارهای وابسته ۷ منابع

[ویرایش] دید کلی

اصولا برای تمام وسایلی که دارای منبع قدرت باشند و به خودی خود بتوانند حرکت کنند، می‌توان واژهٔ خودرو را بکار برد. لیکن کاربرد این واژه در زبان ما دارای محدوده مشخصی است که معمولاً به وسایل متحرکی گفته می‌شود که همگی دارای حرکت بوده و با زمین در تماس هستند. بنابراین به وسایلی مثل قطار، کشتی و هواپیما خودرو گفته نمی‌شود. نمونه‌های بارز خودرو عبارت‌اند از:

ماشین‌های سواری، کامیون‌ها و موتورسیکلت‌ها.

[ویرایش] تاریخچه

شاید بتوان اولین ایدۀ مکتوب در مورد وسیلۀ نقلیه‌ای را که بدون نیروی انسان یا حیوانات قادر به حرکت باشد، در ایلیاد اثر هومر یافت. درقسمتى از رمان، هفاستوس (خداى آتش و فلزکارى) یک سه‌چرخۀ متحرک می‌سازد و از آن برای جابجایی استفاده می‌کند. ^[1] اما در عالم واقع، این وسیله برای اولین بار در کشور انگلستان ساخته شد. این وسیله نقلیه به کمک نیروی بخار کار می‌کرد. این وسیله دارای یک موتور بزرگ بخار بود که برای تولید توان به مقادیر زیادی آب و ذغال سنگ نیاز داشت و جهت استفاده از آن به چند خدمه نیاز بود. ^[2]

موتور احتراقی در سال 1860 میلادی به‌وسیلۀ یک بلژیکی به نام اتین لونوار اختراع شد. پس از آن، روند تکامل صنعت خودروسازی تداوم یافت و در بین سال های 1860 تا 1970 میلادی در اروپا اختراعات مختلفی به وسیله چند تن از مهندسان انجام گرفت. ^[3]

اولین اتومبیل با موتور احتراقی، یک موتور کوچک بود که بر روی یک گاری کوچک نصب شد. این اتومبیل را زیگفرد مارکوس در سال 1874 میلادی در شهر وین ساخت. ^[4] موتور این وسیله نقلیه، موتور بخاری یا موتور برونسوز نام گرفت. اما به‌تدریج موتورهای برونسوز تبدیل به موتورهای درونسوز گردیدند. در موتورهای درونسوز، مخلوط هوا و گاز در داخل سیلندر به وسیله جرقه محترق می‌گردد. اولین نمونه موتور احتراق داخلی را یک مهندس آلمانی به نام نیکلاس اتو ساخت. موتورهای امروزی، در حقیقت نمونه تکامل یافته این موتور محسوب می‌شوند. اما معمولا اختراع خودرو به گات لیب دایملر، یا کارل بنز نسبت داده می‌شود. این دو نفر در یک زمان و به‌صورت جداگانه برای ساخت یک اتومبیل کامل تلاش می‌نمودند. دایملر در ابتدا عضو تیم نیکلاس اتو بود ولی بعدا به‌طور جداگانه به‌همراه ویلهلم مای باخ موتور سبک با سرعت بالا (دور موتور 900 rpm) را ساخت. همچنین اولین سیستم جرقه‌زنی الکتریکی را بنز طراحی نمود.

درعین حال، برخی به اشتباه، هنری فورد را به عنوان مخترع اتومبیل می‌دانند. این اشتباه به این خاطر رخ می‌دهد که هنری فورد، در واقع، ایدۀ تولید اتومبیل ارزان قیمت را تحقق بخشید و استفاده از خودرو را در مقیاس گسترده و توسط مردم عادی امکان‌پذیر نمود. هنری فورد در سال 1891 یک موتور کوچک گازوئیلی طراحی کرد و سه سال بعد، یک ماشین گازوئیلی ساخت که به نام کالسکه بدون اسب شناخته می‌شود. 5 سال بعد، هنری فورد طراحی ماشین‌های موسوم به مدل A و مدل T را آغاز کرد. او سرانجام توانست خط تولید و مونتاژ این اتومبیل‌ها را توسعه دهد تا تولید ماشین‌ها سریع‌تر و اقتصادی‌تر شود. ^[5] مدل‌ T اتومبیلی‌ بود که‌ در همه‌ جای اروپا به‌راحتی‌ استفاده‌ می‌شد و موتورش‌ آنقدر قوی‌ بودکه‌ در زمین‌های‌ ناهموار به‌ راحتی‌ حرکت ‌می‌کرد. این اتومبیل، به‌ سادگی‌ تعمیر می‌شد و حتی یک کشاورز‌ با کمی‌ دقت‌ می‌توانست‌ قطعات‌ معیوب‌ آن‌ را عوض‌ کند. قیمت این اتومبیل در آن‌ زمان، 850 دلار بود. این قیمت اگرچه نسبت به درآمد مردمان عادی، قیمت بالایی محسوب می‌شد، ولی نسبت به اتومبیل‌های زمان خودش بسیار ارزان بود.

[ویرایش] ساختمان خودروها

هر خودرو را می‌توان به سه بخش کلی تقسیم کرد که عبارت‌اند از:

• شاسی:

به تمام گروه ساختمانی و تمام سیستم‌هایی گفته می‌شود که برای حرکت خودرو لازم است.

• اتاق:

اتاق محل قرارگیری بار یا مسافر است که پس از ساخت بر روی شاسی نصب می‌گردد.

• سیستم برقی:

این سیستم در تمام خودروها وجود دارد. وظایف مختلفی را مثل کمک کردن به حرکت اتومبیل و یا فراهم آوردن آسایش سرنشین را انجام می‌دهد. طرز کار خودرو خودروهای امروزی جهت تولید قدرت از سوخت‌های فسیلی استفاده می‌کنند. این خودروها همگی دارای موتورهای درونسوز هستند که با سو زاندن بنزین، گازوئیل و یا گاز طبیعی انرژی ذخیره شده در این سوختها را به شکل انرژی جنبشی قابل استفاده در می‌آورند. (این کار در موتور خودرو انجام می‌شود).

توان تولید شده در موتور خودرو به واسطه سیستم انتقال نیرو از موتور خودرو به چرخهای آن منتقل می‌شود. در واقع چرخهای خودرو عامل ارتباط خودرو با زمین و به وجود آورنده حرکت خودرو است. آنگاه حرکت تولید شده به وسیله انسان، یا برای جابجایی و یا برای کشیدن وسیله دیگری مورد استفاده قرار می‌گیرد.

[ویرایش] کاربرد خودرو

کاربرد خودروها در زندگی امروزه بشر بسیار متنوع و بسیار گسترده‌است بطوری که اگر خودروها را از زندگی روزمره حذف کنیم شاید تمدن بشری دیگر به شکل کنونی وجود نداشته باشد. عمده فعالیت خودروها در زمینه‌های زیر است:

• ترابری:

واژه ترابری خود گویای فعالیت انجام شده توسط خودروها است. چرا که قسمت اعظم مواد و اشیاء انسان‌ها نیز خود بخش وسیعی از حمل و نقل را شامل می‌شود.

• تولید توان کششی:

کاربرد دیگر خودروها در تولید توان کششی است که در بخش‌هایی مثل کشاورزی و یا صنعت و یا خدمات مورد استفاده قرار می‌گیرد. این کاربرد می‌تواند در قالب یک تراکتور کشاورزی یا یک لیفت‌تراک و یدک‌کش و یا یک ماشین راهسازی جلوه گر شود.

[ویرایش] پانویس

1. ^ : روزنامه شرق
2. ^ :دانشنامه رشد
3. ^ : وبلاگ aet.blogfa
4. ^ : وبلاگ aet.blogfa
5. ^ : هوپا

[ویرایش] جستارهای وابسته

• قطعات خودرو
• فهرست وسایل نقلیه موتوری
• فرمول یک
• آدمک آزمایش تصادف

استاندارد خودرو هاي امداد خودرو(تعميرگاههاي سيار)

[ویرایش] منابع

• دانشنامه رشد

• روزنامه شرق، شماره 565، پنجشنبه 10 شهریور 1384

• وبلاگ aet.blogfa [6]

• شبکه فیزیک هوپا، [7]