دین‌های ابراهیمی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
عنوان دین‌های ابراهیمی در مطالعه تطبیقی دین‌هایی استفاده می‌شود که از سنت باستانی ابراهیم در نوشته‌های سامی الهام می‌گیرند. سه دین یهودیت، مسیحیت و اسلام و در بعضی موارد دین‌های بهائی، مورمون، سیک، و دیگر موارد وابسته در این طبقه‌بندی اشاره می‌شوند.
در عین حال، ممکن است خود پیروان این دین‌ها باور متفاوتی داشته باشند. برخی یهودیان معتقدند مسیحیت یک دین ابراهیمی نیست. بعضی یهودیان و مسیحیان هم باور دارند که اسلام دینی ابراهیمی نیست. بهائیان دین خود را ادامه سایر ادیان مانند یهود، مسیحیت و اسلام میدانند بنابراین مدعی ابراهیمی بودن دین خود هستند. در حالی که اسلام دین بهائی را به رسمیت نمی‌شناسد.
ابراهیم از پیامبران (یا یکی از سه شه‌پدر در سنت یهود) سامی است که داستان او در تورات و قرآن با اختلافات فاحش آمده است. مسلمانان معتقدند ابراهیم به مکه آمده است و کعبه را بازسازی کرده است اما بعضی یهودیان چنین چیزی را باور ندارند و معتقدند پیامبر اسلام از نام ابراهیم سوء استفاده کرده است.
ادیان ابراهیمی همگی معتقد به تئوری پیامبری هستند، یعنی معتقدند خداوند افرادی را انتخاب می‌کند و برای آنها پیغامهایی را بطور مستقیم یا با واسطه یک فرشته ارسال می‌کند. تئوری پیامبری در بعضی ادیان غیر ابراهیمی خدامحور می‌تواند یک خرافه و حتی کفر به شمار رود.
