زها حدید
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
زَها حدید از معماران برجسته بریتانیایی در سبک واسازی است.
در سال ۲۰۰۴ میلادی حدید نخستین زن بود که به دریافت جایزه معماری پریتزکِر نائل آمد.
زها حديد ملیتی عراقی-بریتانیایی دارد و در تاریخ ۳۱ اکتبر ۱۹۵۰ در بغداد به دنیا آمده است. ایشان مدرک ریاضیات خود را از دانشکاه آمریکایی بیروت اخذ کرد و سپس برای تحصیل در مدرسه معماری (AA)راهی لندن شد. او بعد از فارغ التحصیل شدن از دانشگاه با استاد اسبق خویش «رم کولهاس» در دفتر معماری «OMA» به کار مشغول شد و در سال ۱۹۷۷ عضوی از آن شد. در سال ۱۹۸۰ دفتر مستقل خود را در لندن ایجاد کرد و در همان سال ها در مدرسه معماری (AA) به تدریس مشغول بود.
[ویرایش] برخی پروژه های معماری
- مرکز مگی در بیمارستان ویکتوریا (۲۰۰۶)، کرکالدی، اسکاتلند
- ایستگاه قطار سریع السیر ناپل (۲۰۰۶)، ناپل، ایتالیا
- ساختمان مرکزی ب ام و (۲۰۰۵)، لیپزیگ، آلمان
- ترن هوایی (۲۰۰۷) اینسبورگ، اطریش
- مرکز علمی فائنو (۲۰۰۵)، وولفسبرگ، آلمان
- سکوی پرش اسکی برگیسل (۲۰۰۲)، اینسبورگ، اطریش
- ایستگاه آتش نشانی ویترا (۱۹۹۴)، ویل ام رین، آلمان
[ویرایش] منبع
- ویکی‌پدیای انگلیسی
|
۱۹۷۹: جانسون | ۱۹۸۰: باراگان | ۱۹۸۱: استیرلینگ | ۱۹۸۲: روشه | ۱۹۸۳: پئی | ۱۹۸۴: مایر | ۱۹۸۵: هولاین | ۱۹۸۶: بوهم | ۱۹۸۷: تانگه | ۱۹۸۸: بونزهافت و نیمایر | ۱۹۸۹: گهری | ۱۹۹۰: روسی | ۱۹۹۱: ونتوری | ۱۹۹۲: سیزا | ۱۹۹۳: ماکی | ۱۹۹۴: پورتزآمپارک | ۱۹۹۵: آندو | ۱۹۹۶: مونئو | ۱۹۹۷: فهن | ۹۹۸: پیانو | ۱۹۹۹: فاستر | ۲۰۰۰: کولهاس فهرست کامل
|
