ستون مهره‌ها

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

ستون مُهره‌ها یا ستون فقرات (فقره در عربی به معنای مهره است) بخش اصلی استخوان‌بندی انسان در نیمتنه بالایی است. نقش ستون مهره‌ها، حمایت از کل بدن، توانایی در خم شدن و چرخیدن در تمام مسیرها، و نیز حمایت از ساختمانهای حیاتی بدن مثل اعصاب و نخاع می‌‌باشد که در داخل آن قرار دارند. هیچ ساختمان مهندسی ای وجود ندارد که ویژگیها و ریزه کاریهایی که در ستون مهره‌ها موجود است را داشته باشد.

فهرست مندرجات ۱ دیسکهای بین مهره‌ای ۲ سطوح مفصلی مهره‌ها ۳ شبکه اعصاب ۴ نخاع ۵ آسیب‌های پشت

[ویرایش] دیسکهای بین مهره‌ای

به علت اینکه بین مهره‌ها یک بالشتک قابل ارتجاع یا همان دیسک قرار دارد، ستون مهره‌ها توانایی خم شدن و چرخیدن را دارا می‌‌باشد. هر دیسک دارای ساختمان پهن و صافی می‌‌باشد که در وسط آن ماده ژله مانند به نام نوکلئوس وجود دارد که در اطراف آن نیز ماده سفت و سختی به نام آنولوس قرار دارد .

[ویرایش] سطوح مفصلی مهره‌ها

مهره‌ها توسط مفصلهای کوچکی به یکدیگر متصل می‌شوند. این مفصلها بر اثر فشار یا ساییدگی آسیب می‌بینند و ممکن است بر روی آن قسمت‌های صدمه دیده استخوان مهره دچار تورم شده و باعث شود که بر روی اعصاب اطرافش فشار وارد آید .

[ویرایش] شبکه اعصاب

سیستم عصبی را می‌توان به نحوی به شبکه تلفن‌ها تشبیه نمود زیرا از طریق آنها، پیغام عصبی از مغز به سراسر بدن متصل شده و از همین طریق نیز به مغز بر می‌گردد. پیغامهایی که از مغز به سمت پایین می‌‌آیند باعث می‌شوند که عضلات منقبض شده و در نتیجه بر روی حرکاتی از بدن همچون راه رفتن، کنترل صورت گیرد. پیغامهایی که از پایین به بالا و به سمت مغز می‌‌روند حامل حس‌هایی مانند لمس و درد می‌‌باشند.

[ویرایش] نخاع

یک دسته از بافت عصبی که اصطلاحا به آن طناب نخاعی گفته می‌شود، از طریق مجرا یا کانالی که در داخل مهره‌ها وجود دارد، از مغز به سمت پایین می‌آید. ریشه‌های عصبی از طناب نخاعی خارج شده و مسافتی کوتاه در کانال را طی می‌کنند، سپس از هر سمت مهره (چپ و راست) یک عصب خارج می‌شود تا قسمت مربوط به خودش (تنه، دستها و یا پاها) را عصب رسانی کند .

[ویرایش] آسیب‌های پشت

این حقیقت که طناب نخاعی حامل پیغامهایی است که به سمت بقیه بدن رفته و از آنجا هم برمی گردد، بدین معنی است که در صو.رت آسیب رسیدن به آن، این ارتباط ممکن است صدمه دیده و می‌تواند منجر به از دست دادن یا تغییر حس، ایجاد درد و ضعف حرکتی شود. این همان اتفاقی است که بدنبال یک تصادف شدید بروز کرده و منجر به فلج شدن افراد می‌گردد. تعداد دستها یا پاهایی که در این موارد فلج می‌شوند بستگی به محل آسیب طناب نخاعی دارد. اگر صدمه به طناب نخاعی در ناحیه گردن رخ دهد، فلج و از دست دادن حس می‌تواند هم در دستها و هم در پاها ایجاد شود. با اینحال اگر آسیب در طناب نخاعی در قسمت‌های پایین تر سینه‌ای یا کمری رخ دهد (در زیر سطح بازوها)، فقط عضلات پاها دچار مشکل خواهند شد. در اکثر مشکلات پشت بدن، اعصابی که از طناب نخاعی خارج می‌شوند آسیب می‌بینند اما خود طناب نخاعی معمولاً کمتر آسیب می‌بینند. در اثر صدمات مستقیم به لیگمان‌ها، تاندون‌ها، مفصل‌ها و سایر ساختمانهایی که در مهره یا اطراف آن قرار دارد، درد می‌تواند فقط در همان قسمت پشت ایجاد گردد، اما به علت اینکه همان اعصابی که این بافتها را عصب رسانی می‌کنند همچنین پاها را نیز از نظر عصبی تغذیه می‌‌نمایند، بیماران ممکن است در پاهایشان هم درد ایجاد شود و آنها اینطور فکر کنند که مشکل اصلی درپاها است، در حالیکه علت اصلی را باید در مهره‌های کمری جستجو نمود . بعلاوه، ممکن است فشار وارد آمده بر روی اعصاب، همچنین تولید درد، تغییر در حس و ضعف عضلات پاها نماید . واضح است که پشت انسان دارای ساختمان پیچیده‌ای است. وقتی صدمه‌ای وارد می‌شود، به دلایل مختلفی پشت درد می‌تواند رخ دهد. برای اینکه در هر فردی ببینیم که علت این دردها چه چیزی می‌‌باشند، بررسی‌ها و آزمایشهای دقیقی لازم است انجام شود. خوشبختانه اکثر حملات پشت درد یا کمر درد، بدون اینکه نیازی به بررسی‌های بیشتری باشد، بهبود می‌‌یابند. بنابراین بطور کلی برای پیدا کردن علت واقعی بروز درد، نیازی به انجام آزمایشها و بررسی‌های پیچیده وجود ندارد. با اینحال وقتی علایم خیلی شدید بوده و به مدت زیادی طول بکشند، پیدا کردن علت بروز آنها اهمیت ویژه‌ای دارد. در این موارد باید آزمایشات و معاینات دقیقی بعمل آید .

برگرفته از پایگاه الکترونیکی خدمات پزشکی ایران

• در آن وب‌گاه آمده: استفاده از کلیه مطالب و اطلاعات درج شده در این بخش رایگان بوده و نقل قول با ذکر ماخذ و آدرس آن و یا استفاده از لینک آنها آزاد می‌‌باشد".

کالبدشناسی انسان  ن·ب·و

سر: - ابرو – آرواره - بناگوش – بینی - پیشانی - جمجمه – چانه – چشم – دندان – دهان – زبان - شقیقه – صورت - غبغب – گوش – گونه - لب - مژه گردن: تارآوا - حنجره - گلو – سیب آدم - زبان کوچک (ملاز) - حلق بالاتنه: - آبگاه – پستان - پشت و کمر - پهلو - جناغ - زیر بغل – سینه - شانه – شکم – قفسه سینه - کول – گُرده – ناف اندام‌های جنسی: (آلت مردانه/ختنه‌گاه/کیسه بیضه/بیضه/خروسه/مهبل/تخمدان/رحم) – نشیمنگاه – مقعد – سرین - میاندوراه - دنبالچه - موی زهار - لگن خاصره دست و پا: – آرنج – انگشت اشاره – انگشت پا – انگشت حلقه – انگشت شست – انگشت کوچک – انگشت میان - بازو – بند انگشت – پا – پاشنه - پشت بازو – پشت ساق – پنجه – پیش‌مشت – دست – ران - روی پا – زانو – ساعد – قوزک پا - کشاله ران - کشکک زانو - کف دست – لنگ – مچ – ناخن پا پوست: مو