سلطان سلیمان اول
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
سلطان سلیمان اول، (۲۷ آوریل ۱۴۹۵ در ترابوزان؛ ۶ سپتامبر ۱۵۶۶)، مشهور به «کبیر» و گاه «قدرتمند» و یا «سلیمان قانونی»، سلطان عثمانی و مشهورترین شهریار از این خاندان سلطنتی است.
سلیمان در سال ۱۴۹۵ به عنوان فرزند سلیم یکم به دنیا آمد و تا قبل از مرگ پدرش (۲۱ سپتامبر ۱۵۲۰)، والی مانیسا بود.
از مهمترین کارهای سلیمان، محاصره وین با ۱۲۰۰۰۰ سرباز جنگی، در سال ۱۵۲۹ در سومین لشکرکشی او به سوی مجارستان بود. سلیمان همچنین با موفقیت با شاه تهماسب صفوی پادشاه ایران جنگید. ارتش سلیمان زیر فرمان وزیر بزرگش ابراهیم پاشا، توانست در ۱۳ ژوئن ۱۵۳۴ تبریز پایتخت ایران را فتح کند و در ۴ دسامبر همین سال به بغداد دست یابد.
سلیمان نیز مانند پدرش، علاوه بر بی‌رحمی، علاقه زیادی به هنر و معماری داشت و حتی خودش نیز شعر می‌سرود. بنای بزرگ مسجد سلیمانیه در استانبول از آثار به یاد مانده از دوران این پادشاه است.
[ویرایش] منبع
ویکی‌پدیای انگلیسی و آلمانی
