شبه پدیدارگرایی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شبه پدیدارگرایی (epiphenomenalism) دیدگاهی در فلسفه ذهن است که برخی یا همه حالات ذهنی شبه پدیدارند یعنی تبعی و سایه وار هستند. شبه پدیدارگرایی منکر هرگونه تأثیر ذهن بر بدن است اما علیت بدن را به ذهن می پذیرد. برخی از تقریرهای شبه پدیدارانگاری همه حالات ذهنی را از لحاظ علّی عقیم می دانند و برخی تنها بعضی از حالات ذهنی را فاقد تأثیر علّی می دانند مانند کیفیات ذهنی.
