شیپور
از ویکیپدیا، دانشنامهٔ آزاد.
شِیپور یا بوق، سادهترین ساز بادی برنجی است. در این ساز وسیلهای برای تغییر ارتفاع وجود ندارد و نوازنده باید با تغییر دادن حالت لبها و دهان خود نت ها را عوض کند.
شیپور بیشتر در عرصه نظامی برای اجرای علامتهای صوتی مانند بیدارباش بکار میرود.
در ایران در بعضی از عزاداریهای ماه محرم یا در تعزیه نیز بکار میرود.
ساز کورنت نوع کلیددار شیپور است.