مقاومت الکتریکی
از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.
تقریباً تمام مدارهای الکترونیکی برای عملکرد صحیح به مقاومت احتیاج دارند. مقاومتها امکان کنترل جریان و یا ولتاژ ارائه شده را فراهم می‌کنند. به عبارت دیگر می‌توان گفت قطعه مقاومت، قطعه‌ای است که در موارد مختلفی از قبیل محدود کردن ولتاژ و جریان و همچنین تقسیم ولتاژ و جریان استفاده میشود. ساختار مقاومت مورد استفاده در تعیین مشخصه‌های الکتریکی آن مفید واقع میشود. در هر مداری باید موارد زیر را برای مقاومتها مد نظر داشت:
- مقدار مقاومت
- توان قابل تحمل
- تلرانس
- ضریب حرارتی
- ایجاد نویز
- پایداری
زمانی که جریان الکتریکی از داخل یک رسانا عبور می‌‌کند با مقاومتی مواجه میشود. رابطه مقاومت با جریان و ولتاژ از طریق قانون اهم بیان می‌‌شودکه یک رابطهٔ خطی است : V = RI
R: مقاومت بر حسب اهم . V: ولتاژ بر حسب ولت . I: جریان عبوری بر حسب آمپر .
البته باید توجه داشت که مقاومت وابسته به مدار نیست و فقط به جنس و شکل ماده بستگی دارد. قانون اهم را قانون مداری مقاومت می‌‌خوانند اما رابطه فیزیکی مقاومت به شکل زیر است:
که ρ مقاومت ویژهٔ ماده، l، طول رسانا و A، سطح مقطع آن است.
