از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد.

گرینلند (به زبان گرینلندی: کالالیت نونات؛ به زبان دانمارکی: گرؤنلاند) نام ناحیه خودگردانی از دانمارک است و یکی از کشورهای جزیره‌ای شمالگانی بشمار می‌آید. پایتخت آن به زبان بومی نووک و به زبان دانمارکی گودت‌هاب نام دارد. نام گرینلند که به معنی "سرزمین سبز" یا "سبزستان" است از زبان انگلیسی به فارسی وارد شده است. نام سرود ملی گرینلند نونارپوت اوتُقارسوئان‌گوراویت است.

فهرست مندرجات ۱ تاریخ ۲ سیاست ۳ جغرافیا ۴ مردم ۵ فرهنگ

[ویرایش] تاریخ

گرینلند تا سده دهم میلادی برای اروپائیان ناشناخته مانده بود تا اینکه گروهی وایکینگ نروژی که در راه ایسلند بودند راه خود را گم کرده و به کرانه‌های گرینلند رسیدند. پیش از آمدن وایکینگ‌ها ساکنان گرینلند را مردم اسکیمو تشکیل میدادند. دانمارک در سده هژدهم میلادی گرینلند را مستعمره خود ساخت.

[ویرایش] سیاست

با اینکه گرینلند هنوز بخشی از پادشاهی دانمارک بشمار می‌آید ولی از سال ۱۹۷۹ به خودگردانی رسیده است.

[ویرایش] جغرافیا

گرینلند که پس از استرالیا بزرگ‌ترین جزیره جهان است در شمال اقیانوس اطلس قرار داشته و ۸۱درصد رویه آن پوشیده از یخ و برف است. بلندترین نقطه آن کوه گون‌بیورن است.

[ویرایش] مردم

جمعیت گرینلند ۵۶,۳۰۹ نفر (برآورد سال ۲۰۰۰) است که ۸۷ درصد آن بومی و ۱۳ درصد بقیه عمدتآ دانمارکی‌اند.

[ویرایش] فرهنگ

زبان گرینلند دانمارکی و گروئنلندی است. خط آنها لاتین و مذهبشان مسیحی و آنیمیسم (مذهب اسکیموها) می‌‌باشد .