O zar Alexandre I anexiona o territorio de Xeorxia aproveitando a morte de Xurxo XII, que no 1799 conseguira do zar Paulo I o seu reñecemento como rei. O zar nomea gobernador a Tzitziánov, e éste responde expulsando a familia real. O longo deste mesmo ano iniciase a colonización da península de Alaska (na América do Norte) que fora explorada por trampeiros tempos antrás.
Napoleón Bonaparte promulga a Acta de Mediación para este país, unha nova Constitución que asegura os 19 cantons unha ampla sobreranía, o tempo que respeta o débil poder central. A acta foi aprovada un 19 de febreiro e resultaba un paso máis para o establecemento dun auténtico Estado federal. A Constitución levaría consigo a restauración case completa dos 13 cantons de antes de 1798 (con excepción de Xenebra e Mulhouse -este derradeiro, correspondente a Francia-) e a creación de 6 novos cantons. Sumase a todo isto unha solución federalista, que deixa a cada cantón o seu réxime, cunha Dieta federal para a política exterior, que sería anulada no 1813.
O 25 de febreiro ocorre na rexión de Frankfurt e derrumbamento do Sacro Imperio Xermánico. Para indemniza-los príncipes alemans despoxados da beira esquerda do río Rhin polo tratado de Luneville, volvense a distriuir os 300 Estados alemans, orixinados no tratado de Westfalia (do ano 1648) que ía favorecer os principados eclesiásticos, na contra das cidades libres e dos pequenos señoríos. En total, menos de 40 Estados, entre os que estaban, Prusia, Baviera, Wurtemberg, Baden, Hesse-Darmstadt, Nassau e Saxonia.
O 23 de marzo a diputación do Reich confirma a aprovación da resolución tratada o 25 de febreiro cunhas lixeiras reformas que, na práctica, fai desaparece definitivamente o Sacro Imperio. A aprovación faise na cidade de Ratisbona e, aunque foi elaborado en Francia, ten como medida inmediata a reducción do número de estados alemáns; o número de cidades libres limitase a seis (noutrora eran 51) e secularizace os estamentos eclesiásticos do imperio. Ca reorganixación do Reich como consecuencia directa das guerras nas que os principes alemáns foran derrotados polo franceses. O único principe eclesiástico que se manten é o de Maguncia que se ve na obriga de traslada-la súa sede a Ratisbona. En termos xerais o acordo favorece os principes protestantes a vez que vai na contra dos católicos.
Durante a guerra maratha, provocada polo tratado de Bassein (asinado o 31 de decembro1802), no que se estende o protectorado inglés sobre o Oeste do Decán. Os marathas, axudados polos franceses, son derrotados por Lake en Delhi no setembro, en Assaye 23 de setembro por Wellington e no Lasvari en novembro. Pero novas victorias británicas ocorridas nos anos 1817/18, logran por fin a influenza francesa.
O 23 de xullo un movemento de emancipación dos católicos e para a independencia da corona inglesa leva a cabo unha insurrección, capitaneada por Rober Emmet, contra a Acta de Unión elaborada por Castlereagh e proclamada polo Parlamento de Dublín en xuño de 1800. Tratase dun documento promovido por Pitt no que se establecía unha unión parlamentaria entre Gran Bretaña e Irlanda e que constituía unha resposta política os alzamentos independentistas e republicanos de 1798, que habían contado coa axuda de Francia, cuio continxente desembarcado en Killala foi rapidamente capturado e a revolta estinda. Tralo fracaso da revolta o movemento pola independencia e a emancipación dos católicos volveu a cobrar auxe cara o 1815 baixo o liderato de Daniel O'Connell. Este contribuiu eficazmente dende o parlamento, na consecución da emancipación do católicos do 1829, aunque todolos seus intentos de consegui-la revocación da Acta de Unión non foron fructiferos.
Saúd o Grande, soberano wahhabí de Dariyya que se mantería no poder ata 1814. Introduce a doctrina de Abd al Wahhab (que comenzara a aparecer o redor de 1740) en Arabia, onde destruirá as tumbas dos fundadores do Islam. Pero será expulsado do país por Muhammad Alí (segundo outros autores Mehmet Alí). O seu fillo Abd Allah, (que reinaría do 1814 ó 1819), será executado pola rebeldía. E os seus sobriños Turki e Faisal restaurarán o poder saudita en Riad. Pero a dinastía será suplantada no ano 1902 pola familia vasala de Ibn Rashid.
O 28 de marzo (7 xerminal do ano XI, no calendario republicano francés), a Banca de Francia obten o "privilexio exclusivo da emisión de papel moeda (billetes)".
No maio producese unha rebelión dos chuanes, que asi eran denominados os labradores realistas das rexións do Maine, Bretaña e Normandía. Tamén o 17 de maio, Napoleón Bonaparte rompe a Paz de Amiens (que fora aprovada o 27 de marzo do ano anterior) e inicia novas guerras.
O xeneral negro Jean-Jacques Dessalines, que fora xefe dos escravos haitianos, logra liberar a illa de Santo Domingo (que noutrora se chamara a Española, e noutros tempos tamén se chamaría Saint-Domingue) da ocupación francesa, e que recupera o seu antigo nome indíxena de Haití. A guerra deixou a terra en cinzas; aunque Haití será independente, non se recuperará nunca a perda das plantacións da poderosa industria do zucre cimentada sobre o traballo esclavo, que xa florece en Cuba. Mentres Haití nace libre, morre na prisión dun castelo de Francia o xeneral Toussaint Louverture; escravo que desempeñara o oficio de cocheiro nunha prantación, logo combatira os colonos franceses e chegou a convertirse nun lider da insurrección negra que estalara no ano 1791. No 1794 pactou con Francia, despois de que fora decretada a manipulación de escravos, e no 1795 fixo aplica-lo tratado de Basilea, polo que a illa enteira pasaba a dominio francés. Firmou asimesmo un tratado cos paises de Inglaterra e Estados Unidos, que Francia aceptou. Pero no ano 1801 Bonaparte decidía restablece-lo antigo orde e enviaba 20.000 soldados o mando do seu cuñado (o xeneral Leclerc). Toussaint, derrotado no Barranco das Cobras, detido e trasladado a Francia. Pero a guerrillas negras escarallan os franceses, sin respeta-lo xeneral Leclerc que no ano 1803 acaban índose. A independecia deste país non será recoñecida oficalmente ata o ano 1804. Haití constituirá de este modo un caso afastado dunha república negra emancipada nas colonias de América y permanererá illada dos movimentos e tendencias do século XIX.
O inglés Johnn Dalton (nado no ano 1766, finado no ano 1844) propón unha teoría atómica da materia na que postula que todolos elementos e compostos están formados por átomos e moléculas.
O 26 de xullo entra en servizo, entre as localidades de Wandsworth e Croydon, a primeira vía de ferrocarril público. A concesión, aprovada polo parlamento remontábase a 1801. Os viaxantes teñen que poñe-los seus propios cabalos e vehículos.
Un 8 de outubro, morre na cidade de Florencia, o escritor Vittorio Alfieri. Vittorio nacera na vila de Asti no 1749 e foi autor de numerosas traxedias, nas que, como moitos outros autores romáticos da Italia da época, tratou de cuestións políticas modernas con traxe antigo. As súas traxedias falan de conflitos que padecen os seus apaixoados personaxes e, na que se expresan ideas republicanas liberais. O autor sentía un profundo malestar pola situación política e artística que reinaba no país, polo que defendía a liberdade do individuo e o pobo baseada nos valores éticos. As comedias son máis sinxelas en todolos sentidos que as traxedias e nelas apunta aún máis, se cabe, a tendencia política xa que resultan pobres en inventiva e a comicidade non ten niveis aceptables. Máis interese ten a súa autobiografía, escrita en tonos inxenuos e que foi, basicamente, o único a que se adicou nos derradeiros anos, nos que caeu en estado de depresión de signo melancólico. Se ven se lle asignan algunhas traduccións dos clásicos, sendo notable as de Salustino. As súas obras corresponden, polo tanto, a un crecente despertar da conciencia nacional. Os problemas de Italia son o dominio estranxeiro que dende fai moito tempo exercen os franceses e os autríacos, a desunión afecta a todolos pequenos estados. Os poetas italianos loitan entón pola liberdade, a unidade e o seus obxectivos son máis ben políticos que literarios.
No 30 de abril prodúcese a compra de Luisiana polos Estados Unidos. Vendida, por 80 millons de francos, por Bonaparte, o primeiro cónsul, que a considera indefendible contra os ingleses. Con elo pasa a se o 18.º Estado, esclavista, da Unión do ano 1812.
7 de abril - Flora Tristán, filósofa feminista-socialista francesa.
18 de abril - Alfred Julius Becher, compositor alemán.
12 de maio - Nace, en Darmstadt, Justus Liebig. Químico e científico alemán, que morrería con 69 anos na cidade de Munich, un 18 de abril de 1873.
15 de maio - Juan Nepomuceno Almonte, político e diplomático mexicano.
25 de maio - Nace, en Roma, Ralph Waldo Emerson. Ensaista, filósofo e poeta coa nacionalidade americana; con 78 anos de idade deixaría este mundo o 27 de abril de 1882.
- Edward George Bulwer Lytton, escritor e ocultista británico.
24 de xuño - Juan Bravo Murillo, político, avogado e xurista español.
23 de xullo - Johann Vesque von Puttlingen, compositor autríaco.
24 de xullo - Alexander Jackson Davis, arquitecto e deseñador americano.
25 de agosto - Luís Alves de Lima e Silva, aristócrata brasileiro; sería bautizado o 11 de outubro de 1803 e, posteriormente recibiría o título de Conde-duque de Caxias.
3 de setembro - Alexander Lvovich Gurillov, compositor ruso.
27 de setembro - Adele Foucher, sería a dona do escritor Victor Hugo.
28 de outubro - Karoline Unger, compositora austríaca.
11 de novembro - León Etienne Duval, bispo de Alxeria de ascendencia francesa.
29 de novembro - Christian Doppler, físico e matemático austríaco.
4 de decembro - José Antonio Pimenta Bueno, diplomático e xurisconsulto brasileiro; recoñecido (no Brasil) como patrono da Academia Paulista de Dereito.
11 de decembro - Nace, en La Côte-Saint-André (Isère), Hector Berlioz. Músico francés que con 65 anos finaria en París o 8 de marzo de 1869.
13 de xullo - José Camarón y Boronat, pintor español.
26 de xullo - Morre en Hamburgo o poeta alemán da ilustración, Friedrich Gottlieb Klopstock. Nado o 2 de xullo de 1724 en Quedlinburg, tivera recoñecido prestixio pola súa obra principal: o poema épico "O Mesías".
2 de setembro - Jean Baptiste Aimé Joseph Janson, compositor francés.
4 de setembro - Carlo Mondini, médico anatomista italiano.
5 de setembro - François Devienne, compositor francés.
17 de setembro - Franz Xaver Süssmayr, compositor austríaco.
2 de outubro - Samuel Adams, político estadounidense; foi un dos firmantes da independencia dos Estados Unidos.
30 de xaneiro - O políticos James Monroe e Livingston trasladanse ata París para discuti-la posible compra de Nova Orleáns; rematan a compra de Luisiana.
21 de febreiro - Edward Despard e outro seis son colgados polo intento de asasinar o rei Xurxo III e destruir o Banco de Inglaterra.
