Bernal de Bonaval
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Bernal de Bonaval foi un segrel galego do século XIII.
O seu nome aparece por veces como Bernaldo ou Bernardo. Mantiña vínculos co mosteiro de San Domingos de Bonaval, pertencente á cidade de Santiago de Compostela. A súa actividade poética desenvolveuse nas cortes de don Fernando III e de don Afonso X. Mantense fiel ás tradicións líricas pretrobadorescas, en detrimento dos modelos provenzais. Consérvanse 19 cantigas súas, 10 delas de amor, 8 de amigo e a última é unha tenzón (ou tençao). A tenzón fíxoa con Abril Pérez.
Índice |
[editar] Cantigas de amor
[editar] Cantigas de amigo
- Fremosas, a Deus grado [2]
- Diss´a fremosa en Bonaval assí [3]
- Se veess´o meu amigo [4]
- Ai, fremosinha, se ben ajades [[5]]
