Joan Miró
Na Galipedia, a wikipedia en galego.
Joan Miró (Barcelona, 20 de abril de 1893 - Palma de Maiorca, 25 de decembro de 1983) foi un pintor, escultor e ceramista español e un dos máximos representantes do surrealismo.
Movido pola comunidade artística que se agrupaba en Montparnasse, Miró mudouse durante varias tempadas invernais a París, dende 1920, onde desenvolveu un estilo único, influido por poetas e escritores surrealistas. Os seus traballos surrealistas son considerados dos máis orixinais do século XX.
En 1926 colaborou con Max Ernst en deseños para os ballets rusos de Sergei Diaghilev, na obra Romeo e Xulieta. Coa axuda de Miró, Ernst foi un pioneiro da técnica de "grattage" na que se emprega unha espátula para remover pigmentos da tea.
Casou con Pilar Juncosa en Palma de Maiorca o 12 de outubro de 1929 e o 17 de xullo de 1930 a parella tivo unha filla, Dolores.
Miró, un dos artistas surrealistas máis radicais, expresou o seu desprezo polo estilo usado en pinturas convencionais, e o seu desexo de "matar" e "asasinar" a pintura para crear unha nova forma de expresión.
En 1954 Miró gañou o Gran Premio do Gravado da Bienal de Venecia e, entre outros premios, en 1980, recibiu do rei Xoan Carlos I, a Medaia de Ouro de Belas Artes.
Nos últimos anos da súa vida divulgou as súas ideas máis radicais e menos coñecidas.
Faleceu en Palma de Maiorca o 25 de decembro de 1983 e foi soterrado no cemiterio de Montjuic, en Barcelona.