Úrkoma
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Úrkoma er vatn á fljótandi eða föstu form sem fellur til jarðar úr skýjum og telst til veðurs. Föst úrkoma nefnist snjókoma eða ofankoma, en snjór þegar hún hefur náð jörðu. Skúrir eða él falla úr skúra-/éljaskýjum, súld eða frostúði úr þokuskýjum, en önnur úrkoma ýmist úr grábliku eða regnþykkni. (Flákaský gefa yfirleitt ekki úrkomu, þó stundum megi finna fyrir dropum undir þeim.) Tegund úrkomu er skráð og úrkomumagn mælt á mönnuðum veðurathugunarstöðvum, sem Veðurstofa Íslands rekur.
