Kalaharíeyðimörkin
Úr Wikipediu, frjálsa alfræðiritinu
Kalaharíeyðimörkin er eyðimörk úr rauðum fíngerðum sandi í sunnanverðri Afríku sem nær yfir um það bil 500.000 km² svæði að mestu á hásléttu þar sem meðalhæð yfir sjávarmáli er um 900 metrar. Hún þekur 70% Botsvana og stóra hluta Simbabve, Suður-Afríku og Namibíu. Ef þurrkasvæðin umhverfis hina eiginlegu eyðimörk eru talin með verður svæðið yfir 2,5 milljón ferkílómetrar og nær að auki yfir löndin Gabon, Lýðveldið Kongó, Angóla og Sambíu. Nafnið er dregið af orðinu Kgalagadi í setsvana, máli tsvana sem merkir „þorstinn mikli“.
[breyta] Lífríki
Meðal dýra á svæðinu eru hýenur, ljón, jarðkettir, nokkrar tegundir af antílópum (þ.á m. steppuantilópa og Gemsbok-antílópa), margar tegundir fugla og skriðdýra. Plöntulíf á svæðinu samanstendur aðalleg af grösum og akasíum
