Сениэль Михаил Павлович

Википедири материал

Сениэль Михаил Павлович (чăн хушамачĕ Егоров), — сăвăç, прозаик, тăлмач. 1940 çулхи раштавăн 30-мĕшĕнче Тутарстанăн Аксу районĕнчи Саврăшпуç ялĕнче çуралнă.

1974 çултанпа СССР ÇП членĕ.

[тӳрлет] Пурнăçĕ

Аксу вăтам шкулĕнчен, Чистай медицина училищинчен, Хусан университетĕн историпе филологи курсĕнчен, Мускаври Литературăн аслă курсĕнчен вĕренсе тухнă. Чăваш кĕнеке издательствин редакторĕ пулса 10 çул ытла ĕçленĕ. Юлашки вăхăтра професиллĕ çыравçă.

[тӳрлет] Ĕçĕсем

Сăвăсем, поэмĕсем çырать. «Ытарайми», «Савăнăç куççулĕ», «Çĕр чунĕ» ятлă кĕнекисем автор шухăш-кăмăлне лайăх палăртса тăратаççĕ.

Темиçе кĕнеке вырăсла та тухнă.

Пичетленсе тухнă кĕнекисем:

• «Малтанхи юр» (1969);
• «Шкул вальсĕ» (1971);
• «Каçĕ çутă, уйăхĕ çутă» (1971);
• «Çутă шыв хĕрринче» (1976);
• «Савăнăç куççулĕ» (1984);
• тата ыттисем.

Вырăсла тухнă кĕнекисем:

• «Удача» (Ăнăçу, 1978)
• «Лунные ночи» (Уйăхлă каçсем, 1983);
• тата ыттисем.