Шпански Скали

Од Википедија, слободна енциклопедија

Шпанските Скали во Рим.

Поглед на фонтаната Barcaccia од северната страна на Piazza di Spagna.

Мојсеј и Давид на столб на Immacolata, подигнат во 1854 во југоисточниот дел на плоштадот.

Шпанските Скали (Италијански: Scalinata di Piazza di Spagna) се група на скали во Рим, поставени на стрмниот нагиб меѓу Piazza di Spagna на дното и Piazza Trinità dei Monti, со црквата Trinità dei Monti, горе.

Плоштадот во 18-от век, скициран од Џузепе Васи, со поглед од исток. Улицата на лево е Via del Babuino, која води до Piazza del Popolo.

Монументалните скали (точно 138 на број), биле изградени со парите од Францускиот дипломат Стефано Гуефиер (20.000 скуди) во 1723–1725.

[уреди] Шпански Скали

Шпанските скали биле дизајнирани од Френческо Де Санцтис по генерации на дискусии околу начинот како да се урбанизацира на стрмниот нагиб во Pincio. Решението било изградба на големи скали, користејќи некои од конвенции на терасните градински скали.

За време на Божиќ, препис од 19-от век се составува на првото спуштање на скалите. За време на мај, половина од скалите се покриваат со саксии со азалеи. Во поново време Шпанските Скали содржат и мал цветен пазар, омилено место за ручање (сега официјално забрането и парично казниво) или за наоѓање на жиголо. Апартманот прикажан во Римска пролет на Г-ѓа Стоун (1961) се наоѓа десно од средишниот дел. Бернардо Бертолучевиот Besieged (1998) исто така е сниман во куќа до скалите.

Шпанските скали биле реставрирани неколку пати, последен пат во 1995.

[уреди] Piazza di Spagna

Во основата на плоштадот се наоѓа рано барокна фонтана наречена Barcaccia ("Грдиот Брод"), често припишана на Пјетро Бернини, татко на познатиот, Gian Лоренцо Бернини, за кого се смета дека соработувал на декорацијата. Според една легенда, Папата Урбан 8-ми ја изградил фонтаната откако бил импресиониран од еден брод донесен од при една поплава на Тибар.

Исто така на плоштадот, во ќошот десно на почетокот на скалите, се наоѓа и куќата каде живеел и умрел (во 1821) англискиот поект Џон Китс; сега тоа е нему посветен музеј, полн со спомени од Англиската романтичарска генерација. На истата десна страна стои и поранешната палата на кардиналот Цибо, сега Ferrari di Valbona, градба променета во 1936 според дизајните на Марчело Пјацентини, главниот градски архитект за време на Фашизмот, со модерни тераси во совршена хармонија со околната барокна содржина.

На врвот на Viale се наоѓа Pincio - Ридот Пинчи, пропуштен, како Јаникулум, од класичните Седум Рида на Рим. Од врвот на скалите лесно може да се стигно и до Вилата Медичи.

[уреди] Референци

Claudio Rendina, Enciclopedia di Roma. Newton Compton, Roma (2000).
Carlo Alberto Ferrari di Valbona I viventi diritti dell’Italia a palazzo Farnese alla scalinata ed alla Trinità dei Monti in Roma. Edizioni d’Arte in Roma, Italy (1965).
Pio Pecchiai, Regesti dei documenti patrimoniali del Convento Romano della Trinità dei Monti. Archivi anno XXV pagg. 406-423 (1958).