A.F.Th. van der Heijden
Van Wikipedia
Adrianus Franciscus Theodorus (Adri) van der Heijden (Geldrop, 15 oktober 1951) is een Nederlands schrijver.
Van der Heijden - ook bekend als A.F.Th. – is een autobiografisch schrijver. Binnen zijn verhalen en romans is het eigen leven van de schrijver te herkennen. Dit maakt dat het gehele oeuvre met elkaar verbonden is. Dat wil echter niet zeggen dat gebeurtenissen en personen in zijn werk een getrouwe afspiegeling zijn van zijn eigen leven: hij gebruikt deze vrij, om ze te combineren met fictie, filosofische uitwijdingen en een treffende sfeertekening van de Nederlandse sociale en culturele geschiedenis vanaf de jaren vijftig.
Van der Heijden wordt wel eens gezien als de vertegenwoordiger van een generatie die na de oorlog opgroeide; dit in contrast met schrijvers als Harry Mulisch, Willem Frederik Hermans en Jan Wolkers die de Tweede Wereldoorlog tot een belangrijk motief in hun werk maakten.
Kern van het oeuvre van Van der Heijden is de cyclus 'De tandeloze tijd'. Kenmerkend is dat deze oorspronkelijk bedoeld is als trilogie, maar veel omvangrijker werd. (Het loopt vaak anders met de bedoelingen van Van der Heijden. Zo zijn er al jaren vooraankondigingen van nieuwe romans die maar niet verschijnen, of groeien hoofdstukken soms uit tot complete romans.)
De schrijver is inmiddels alweer een nieuwe ambitieuze cyclus gestart, Homo duplex, waarvan de omvangrijke proloog De Movo tapes en het sleutelboek Drijfzand koloniseren zijn verschenen, en in maart 2007 is het nader in de cyclus te plaatsen deel "Het Schervengericht" verschenen. Binnen deze cyclus zijn er meer werken gepland.
Daarnaast publiceert hij tussendoor ook 'los' autobiografisch werk, onder andere in de vorm van dagboekaantekeningen.
Van der Heijden publiceerde aanvankelijk onder het pseudoniem Patrizio Canaponi (waaronder de merkwaardige verhalenbundel 'Een gondel in de Herengracht' en de roman 'De draaideur'). Thans wenst hij als schrijver A.F.Th. genoemd te worden.
[bewerk] Inhoud en thema's van zijn werk
In de cyclus De tandeloze tijd staat Albert Egberts (deels alter ego van de schrijver zelf) centraal, maar gaandeweg treden er ook andere personen op de voorgrond. We volgen Albert vanaf zijn kindertijd in Brabant (Vallende ouders) tot en met zijn ondergang als junkie in Amsterdam (Onder het plaveisel het moeras), maar maken tussendoor ook kennis met onder andere de advocaat Ernst Quispel (Advocaat van de hanen) in de jaren tachtig.
Regelmatig verwerkt Van der Heijden waargebeurde gebeurtenissen in zijn verhalen. In wat door sommige critici gezien wordt als zijn beste werk, Advocaat van de hanen, gebruikt hij de dood van de kraker Hans Kok in een politiecel als achtergrond. In zijn recentste werk Het Schervengericht figureren de regisseur Roman Polanski en de moordenaar van diens vrouw, Charles Manson.
De tijdsbeleving is allesbehalve chronologisch en consistent in deze cyclus: die tijdsbeleving is juist het centrale thema ervan, zoals de naam al doet vermoeden. In deel I wordt het begrip 'leven in de breedte' geïntroduceerd: aangezien het leven 'in de lengte' niet te stoppen valt, moet het maar in de breedte worden gezocht. Door elk moment uit te spinnen, te verbreden, wordt gehoopt het leven waardevoller te maken. De uitgebreidheid van beide cycli boeken weerspiegelen dit leidmotief.
[bewerk] Bibliografie
- 1978 – Een gondel in de Herengracht (verhalen)
- 1979 – De draaideur (roman)
- 1983 – De slag om de Blauwbrug. De tandeloze tijd. Proloog (roman)
- 1983 – Vallende ouders. De tandeloze tijd 1 (roman)
- 1985 – De gevarendriehoek. De tandeloze tijd 2 (roman)
- 1986 – De sandwich (roman)
- 1988 – Het leven uit een dag (roman)
- 1990 – Advocaat van de Hanen. De tandeloze tijd 4 (roman)
- 1992 – Weerborstels. De tandeloze tijd. Een intermezzo (novelle)
- 1994 – Asbestemming. Een requiem (roman)
- 1996 – Het Hof van Barmhartigheid. De tandeloze tijd 3.1 (roman)
- 1996 – Onder het plaveisel het moeras. De tandeloze tijd 3.2 (roman)
- 1997 – 'WHAMM, de democratisering van het talent'.
- 1998 – De gebroken pagaai (novelle)
- 1999 – Het onmogelijke boek: een kleine monoloog van de auteur
- 2001 – Gevouwen woorden (brieven)
- 2003 – De Movo tapes (Homo duplex 0)
- 2003 – Engelenplaque (Dagboekaantekeningen)
- 2004 – Hier viel Van Gogh flauw (Dagboekaantekeningen)
- 2006 – Drijfzand koloniseren (sleutel tot Homo duplex)
- 2007 – Het schervengericht (onderdeel van Homo duplex, positie nog nader te bepalen door de auteur)