Anthonie Heinsius
Van Wikipedia
Anthonie Heinsius of Antonius Heinsius (Delft, (22 of) 23 november 1641 - Den Haag, 3 augustus 1720) was vanaf 27 mei 1689 tot zijn dood in 1720 raadpensionaris van de provincie Holland.
Anthonie Heinsius was een Nederlands staatsman. Hij startte zijn loopbaan in Delft, laatstelijk als pensionaris. Stadhouder Willem III van Oranje-Nassau zond hem met een missie naar Versailles na de Vrede van Nijmegen in 1678 om te onderhandelen over het vorstendom Orange waarvan Willem III soeverein vorst was. Hij zou in Parijs (volgens Voltaire) bedreigd zijn met vastzetting in de Bastille, toen hij zich weinig inschikkelijk toonde. Hij werd in 1689 door Willem III gevraagd Hollands raadpensionaris (een soort eerste minister van de gehele Republiek) te worden, een verzoek waaraan hij na aarzeling instemde. Tijdens het koningschap van Willem III en diens verblijf in Engeland, was Heinsius zijn trouwe en bekwame zaakwaarnemer in de Republiek. Heinsius was binnen de Republiek een meester in de 'persuasie', het plooien en schikken om tot een beslissing te komen. In onderhandelingen met Frankrijk betoonde hij zich onbuigzaam en hij was een van de grootste en meest vasthoudende opposanten tegen Frankrijk. Hij slaagde erin gematigder elementen te overtuigen van zijn politiek. Hij wordt daarom gezien als 'de gedachte achter de meeste anti-Franse coalities die gedurende het einde van de 17e eeuw zijn gesloten om de Franse expansie tegen te gaan.' Dat Engeland het tegen het eind van de Spaanse Successieoorlog met Frankrijk op een akkoordje gooide en de Republiek bij de Vrede van Utrecht minder voordelen verwierf dan gezien de inspanningen verwacht, raakte hem zeer. Volgens sommigen was hij daarna een geknakt man.
[bewerk] Literatuur
- De briefwisseling van Anthonie Heinsius 1702-1720 ISBN 9024719062
- J.A.F. de Jongste and A.J. Veenendaal: Anthonie Heinsius and the Dutch Republic 1688-1720 ISBN 90-5216-123-2
[bewerk] Externe link
Voorganger: Michiel ten Hove |
Raadpensionaris van Holland 1689-1720 |
Opvolger: Jacob van Hoornbeek |