Ariane 5
Van Wikipedia
De Ariane 5 is de 5e generatie draagraketten van het Ariane programma. De Ariane 5 wordt ontwikkeld en geconstrueerd door de ESA, maar geëxploiteerd door Arianespace die ze gebruikt om commerciële kunstmanen te lanceren. De Ariane 5 wordt in Europa gebouwd waarna ze naar Frans-Guyana wordt verscheept en geassembleerd.
Het is in tegenstelling tot de andere Arianes een eentrapsraket. Hij was gebruiksklaar vanaf 1998 en heeft sinds 2003 alle vluchten van de Ariane 4 overgenomen. De Ariane 5 wordt aangedreven door een sterke Vulcainmotor. Deze wordt aangedreven door 130 ton zuurstof en 26 ton waterstof. De Ariane 5 heeft ook twee boosters, vastebrandstofmotoren van 30 meter lang, die 90% van het startvermogen van de Ariane 5 leveren.
De Ariane 5 kan grotere ladingen aan dan de Ariane 4 en andere commerciële raketten. Om de concurrentie voor te blijven, wordt ook het draagvermogen sterk verbeterd (van 7400 kg tot een 12.000 kg in 2006). Oorspronkelijk was het ook de bedoeling dat de Hermes (een soort Space Shuttle van de ESA) gebruik zou maken van de Ariane 5, maar dit project is stopgezet
[bewerk] Feiten Ariane 5
- Er bestaan verschillende uitvoeringen van de Ariane 5; de uitvoering is afhankelijk van de lading
- Hoogte: 45 tot 55,9 meter
- Maximale diameter : 5,4 m
- Maximale kracht opgewekt bij de start: 10,600 kN
- Massa bij start : 710 tot 718 ton
- Maximale lading voor Geostationare Transfer Orbit (GTO) : 8 ton (in 2006 tot 12 ton)
- GTO: d.i. even snel als de aarde (circa 3,07 km/s), op 35.785 km hoogte en bijgevolg beweegt de satelliet niet t.o.v. de aarde.
- Maximale lading voor low Earth orbit (LEO): Meer dan 18 ton
- LEO: d.i. tussen ongeveer 350 en 1400 km boven het aardoppervlak, met een snelheid van ongeveer 8 km/s, waardoor een volledige omgang rond de Aarde circa 90 minuten duurt.
[bewerk] Geschiedenis Ariane 5
- 31 januari 1985 - De ESA raad komt op ministerieel niveau samen in Rome. Er wordt besloten om verder te gaan met de ontwikkeling van een nieuwe generatie draagraketten.
- 9 november 1987 - De lidstaten van de ESA gaan akkoord om verder te gaan met het Ariane 5 programma.
- 18 juni 1988 - De Ariane 4 maakt zijn eerste testvlucht.
- juli 1990 - Eerste test ontsteking van de cryogene hoofdmotor in Frankrijk.
- februari 1994 - Ariane 5 kritisch ontwerp compleet.
- oktober 1995 - De ESA raad komt op ministerieel niveau bijeen in Toulouse, en besluit verder te investeren om het draagvermogen te vergroten.
- 4 juni 1996 - De eerste vlucht van de Ariane 5 (501 test vlucht) mislukt.
- 30 oktober 1997 - Ariane 5 tweede testvlucht is een succes.
- 21 oktober 1998 - Ariane 5 is klaar voor operationeel gebruik nadat testvlucht 503 slaagt.
- 11 december 2002 - De eerste vlucht van de Ariane 5 ECA eindigt na drie minuten met de zelfvernietiging van de raket. Deze zelfvernietiging vond plaats omdat de Ariane uit koers was geraakt door een probleem met de hoofdmotor. Dit kwam doordat er softwarecomponenten uit Ariane 4 waren hergebruikt, die eigenlijk de capaciteiten van de Ariane 5 niet aankonden. Tot op de dag van vandaag is dit de duurste softwareblunder in de geschiedenis.
- 12 februari 2005 - De Ariane 5 ECA brengt onder meer de Nederlandse satelliet Sloshsat FLEVO in de ruimte.
- 11 augustus 2005 - De telecommunicatiesatelliet Thaicom 4 wordt 28 minuten na de start succesvol uitgezet. Thaicom 4 is eigendom van het Thaise bedrijf Shin Satellite, en zal voornamelijk gebruikt worden voor Internet- en multimediaverbindingen tussen Zuidoost Azië, Australië en Nieuw-Zeeland. De satelliet weegt 6.5 ton, en heeft een verwachtte levensduur van 12 jaar.
