Barnsteenzuur

Van Wikipedia

Barnsteenzuur
Chemische formule en molecuulmodel
Structuur Barnsteenzuur
Algemeen
Molecuulformule	C4H6O4
Smiles	OC(CCC(O)=O)=O
IUPAC
Andere namen	butaandizuur, ethaan-1,2-dicarbonzuur
CAS-nummer	110-15-6
EINECS-nummer
EG-nummer
VN-nummer
Beschrijving	witte vaste stof
Vergelijkbaar met
Carcinogeen
Hygroscopisch
Risico (R) en veiligheid (S)	R-zinnen: S-zinnen:
Omgang
Opslag
ADR-klasse
MAC-waarde
LD50 (ratten)	mg/kg
LD50 (konijnen)	mg/kg
MSDS-fiches
Fysische eigenschappen
Aggregatietoestand
Kleur	wit
Dichtheid	1572 g/cm³
Molmassa	118.09 g/mol
Smeltpunt	183.8 °C
Kookpunt	235 decompositie °C
Vlampunt	°C
Zelfontbrandingstemperatuur	°C
Dampdruk	Pa
Andere eigenschappen
Oplosbaarheid in water	g/L
Goed oplosbaar in	alcohol, ether, aceton
Slecht oplosbaar in
Onoplosbaar in
Dipoolmoment	D
Viscositeit	Pa·S
Kristalstructuur
ΔfGog	kJ/mol
ΔfGol	kJ/mol
ΔfGos	kJ/mol
ΔfHog	kJ/mol
ΔfHol	kJ/mol
ΔfHos	kJ/mol
Sog, 1 bar	J/mol·K
Sol, 1 bar	J/mol·K
Sos	J/mol·K
Cop,m	J/mol·K
Evenwichtsconstanten
Klassieke analyse
Spectra
Waar mogelijk zijn SI-eenheden gebruikt. Tenzij anders vermeld zijn standaard omstandigheden gebruikt (298,15K of 25°C, 1 bar)

Barnsteenzuur, is de triviale naam voor butaandicarbonzuur, ook bekend onder het nummer E 363. De verbinding is een witte, vaste, kristallijne verbinding. Zouten van de verbinding worden succinaten genoemd, wat afkomstig is van het Latijnse woord voor barnsteen, succinum. Barnsteenzuur werd ontdekt door Georgius Agricola door het verwarmen van barnsteen. Het succinaat anion is een tussenproduct in de citroenzuurcyclus.